Czy warto kupić: używany Opel Agila (od 2000 do 2007)
Japońska konstrukcja z niemieckimi silnikami, którą wytwarzała polska fabryka. Opel Agila jest świetnym przykładem postępującej globalizacji w branży motoryzacyjnej. Dla potencjalnego nabywcy znacznie ważniejsze będą niskie koszty eksploatacji i zakupu samochodu. Używaną Agilę można kupić za niecałe 10 tysięcy złotych.
Agila jest owocem współpracy między koncernem General Motors i Suzuki. Japończycy są ekspertami w przygotowywaniu miejskich samochodów. Od 1993 roku Suzuki produkowało mikrovana Wagon R. W 1998 roku przyszedł czas na drugą generację – większą i ładniejszą. Nieznacznie zmodyfikowana wersja R+ trafiła do Europy kilkanaście miesięcy później.
W tym czasie w gamie Opla brakowało typowo miejskiego, taniego samochodu. Uznano, że znacznie lepszy efekt od inwestowania milionów we własny projekt będzie wykorzystanie istniejącej konstrukcji. Po drobnych korektach Wagon R+ trafił do salonów Opla jako Agila.
Produkcja elementów karoseryjnych jest najdroższa, więc różnice między Suzuki Wagon R+ oraz Oplem Agila ograniczają się do elementów łatwowymniennych – zderzaków, atrapy chłodnicy i tylnych reflektorów. Wnętrza? Bliźniacze. Mimo tego Agila nie jest perfekcyjnym klonem Suzuki Wagon R+. Samochody różnią się jednostkami napędowymi. Opel zastosował własne silniki 1.0 (R3, 58 i 60 KM), 1.2 (75 i 80 KM) oraz turbodiesla 1.3 CDTI (70 KM).
Stada koni mechanicznych pod maską wyglądają przyzwoicie. W końcu przed dekadą w salonach nie brakowało dużo słabszych samochodów segmentu A. Niestety Agila waży ok. 1,1 tony, co sprawia, że jej osiągi są mizerne. Wyniki sprintu do „setki” nie są tragiczne (13-18 s). Rozczarowuje przede wszystkim śladowa elastyczność. Maksymalne momenty obrotowe silników benzynowych są dostępne w okolicach 4000 obr./min. Większość manewrów trzeba więc poprzedzać redukcją biegu. Z kierowcą najlepiej współpracuje wysokoprężna jednostka 1.3 CDTI, która dostarcza maksymalne 170 Nm przy zaledwie 1750 obr./min.
W połowie 2003 roku Agila przeszła drobny facelifting, który przyniósł chromowany grill, nowe elementy wykończeniowe wnętrza oraz unowocześnione skrzynie biegów i jednostki napędowe. „Benzyny” otrzymały system Twinport zmieniający długość i pojemność układu dolotowego. Rozwiązanie przyniosło lekką poprawę osiągów przy jednoczesnym zmniejszeniu średniego spalania.
Agila nie zachwyca właściwościami jezdnymi. Stan rzeczy trudno uznać za zaskoczenie w przypadku samochodu, który jest wyższy niż szerszy. Proporcje nadwozia wymusiły stosunkowo sztywne zestrojenie podwozia. Na świetne i ciche wybieranie nierówności niestety nie ma co liczyć. Pudełkowaty kształt nadwozia ogranicza prędkość maksymalną – najsłabsza Agila z trudem przekracza 140 km/h. Samochód jest też podatny na podmuchy wiatru bocznego.
Przestrzeń pasażerska Agili jest wąska i bardzo wysoka. Królują w niej ponure materiały wykończeniowe, ale Opel – mając na uwadze, że w grupie potencjalnych klientów nie brakuje młodych osób – wprowadził także tapicerki w jaskrawych barwach. Najbardziej „ekstrawagancką” wersją wyposażeniową jest Njoy, która otrzymywała dwukolorowe nadwozie.
Opel Agila, w przeciwieństwie do najpoważniejszych konkurentów, występował wyłącznie w 5-drzwiowej wersji. Aby klient mógł dopasować auto do własnych potrzeb, Agila występowała w 4- i 5-osobowej konfiguracji. Twarde i niezbyt mocno wyprofilowane fotele zostały wysoko osadzone. Nawet najniżsi kierowcy nie mogą więc narzekać, że nie widzą drogi. Niewielka liczba przycisków i wskaźników oraz kokpit bez jakichkolwiek ozdobników mają korzystny wpływ ergonomię. Kolumna kierownicy posiada wyłącznie pionową regulację, więc nie każdy będzie w stanie zająć optymalną pozycję.
Ile pali Opel Agila - sprawdź raporty spalania
Oparcia tylnej kanapy ustawiono niemal pionowo. W oczywisty sposób wpływa to na komfort podróżowania na dłuższych trasach. Pozwoliło jednak na zaprojektowanie bagażnika o pojemności 240 litrów. W 3,54-metrowym samochodzie sprzed dekady to świetny wynik. Po złożeniu foteli kufer rośnie do 1250 litrów. Oparcie tylnej kanapy jest asymetrycznie dzielone, a po jego złożeniu nie powstaje próg, co zwiększa funkcjonalność Agili. Atutem jest również ogromny otwór załadunkowy.
Wyposażenie podstawowej wersji było bardzo ubogie – Opel żądał dopłat nawet za centralny zamek, obrotomierz i wspomaganie układu kierowniczego. Oczywiście w katalogu opcji znajdowały się cztery poduszki powietrzne, system audio oraz klimatyzacja. Na tle konkurentów, m.in. Fiata Pandy i Volkswagena Foxa, które udowodniły, że mały samochód może być dobrze wyposażony, Agila wypadała blado.
Dla osób ceniących trwałe samochody mamy dobre wiadomości. W raportach TUV produkowana w Gliwicach Agila zajmuje miejsca w połowie stawki. Wraz z wiekiem notowania mikrovana spod znaku błyskawicy rosną. Auta w wieku 6-9 lat znajdują się tuż za czołówką rankingu, co potwierdza kompetencje i staranność pracowników gliwickiej fabryki Opla. Warto dodać, że w raportach TUV Agila deklasuje bliźniacze Suzuki. Auta z błyskawicą na masce wypadały lepiej praktycznie w każdym zestawieniu, co zawdzięczają liczbie awarii mniejszej nawet o kilka procent.
Umiarkowaną usterkowość Agili potwierdzają także raporty Dekra. Najpoważniejsze potknięcie zaliczyły w nich najnowsze samochody (do 50 tys. km przebiegu), z kapryśnymi hamulcami, elektroniką, elektryką i oświetleniem. Spora liczba problemów w wymienionych kategoriach była stwierdzana także przy wyższych przebiegach (do 100 i 150 tys. km). Ponadprzeciętnie dobrze wypadły natomiast silniki, nadwozia, zawieszenia i układy kierownicze. Dekra najczęściej wykrywała wycieki oleju z silników i skrzyń biegów oraz wytłuczone sworznie zawieszenia. Hałasy z podwozia bywają też zasługą uszkodzonych łączników przedniego stabilizatora.
Silniki 1.0 i 1.2 miewają problemy z układem rozrządu, który potrafi hałasować już po kilkudziesięciu tysiącach kilometrów. Katalizatory, sondy lambda oraz pompy paliwa okazują się podatne na uszkodzenia. Kierowcy sygnalizują również ograniczoną żywotność łożysk kół przednich oraz niską jakość materiału, z którego wykonano śruby mocujące koła – zdarza się, że po kilkukrotnej wymianie koła gwint przestaje istnieć. Karoseria Agili została bardzo dobrze zabezpieczona przed korozją. Rdzę najłatwiej dostrzec na elementach układu wydechowego.
Dzięki szerokiej gamie markowych zamienników, a także łatwo dostępnym częściom używanym utrzymanie Agili w należytej kondycji nie stanowi większego obciążenia dla kieszeni. Również konstrukcja samochodu jest na tyle prosta, że z naprawami powinien poradzić sobie każdy warsztat.
Wady i typowe usterki Opla Agila - AutoRentgen
Używanego Opla Agilę można rekomendować osobom, które poszukują taniego w zakupie i utrzymaniu samochodu do miasta. Jeżeli w grę wchodzą sporadyczne wypady poza obszar zabudowany, do zakupu również nie będziemy zniechęcali. Mizerna elastyczność, marne właściwości jezdne, niska prędkość maksymalna, czy wreszcie słabe wyciszenie mocno uprzykrzają jazdę na dłuższych dystansach.
Polecane wersje silnikowe
Benzynowy 1.2: Z bazowego silnika Agili można z czystym sumieniem zrezygnować. Trzy cylindry nie pracują kulturalnie, osiągi są słabe, a spalanie niemal identyczne co w czterocylindrowym 1.2, który zapewnia znacznie lepszą dynamikę niż "tysiączka". Na trwałość silnika 1.2 nie można narzekać, co nie oznacza, że nie przytrafiają mu się różne "choroby" - m.in. rozciągnięty łańcuch rozrządu, wycieki oleju, uszkodzenia czujników, zaworu ERG oraz przepływomierza. Agila była oferowana także z motorem wysokoprężnym. Czy warto? Jedynie w przypadku, gdy lubimy duże pokłady momentu obrotowego przy niskich obrotach. Diesel spala średnio 5,9 l/100km, natomiast silniki benzynowe - 6,2-6,4 l/100km. Z trudem wypracowane oszczędności mogą zostać zniwelowane przez pierwszą poważniejszą awarię.
Zalety:
+ Niski koszt zakupu i utrzymania
+ Wystarczająco przestronne wnętrze
+ Niewielka awaryjność
Wady:
- Ubogie wyposażenie
- Przeciętne osiągi i właściwości jezdne
- Niezbyt wysoki komfort jazdy
Ceny wybranych części zamiennych - zamienników:
Wahacz (przód): 70-140 zł
Tarcze i klocki (przód): 140-400 zł
Sprzęgło (komplet): 200-700 zł
Przykładowe ceny ofertowe:
1.2, 2000 r., 151000 km, 6 tys. zł
1.0, 2003 r., 126000 km, 8 tys. zł
1.3 CDTI, 2004 r., 139000 km, 11 tys. zł
1.0, 2006 r., 71000 km, 12 tys. zł
Autorem zdjęć jest Chudy90ert, użytkownik Opla Agila