Toyota Camry III - weteran ciągle w formie

Otóż, tym czymś okazuje się… Toyota Camry z lat 1991 – 1996, samochód, który jakością wykonania i trwałością prześciga wszystko, co jeździ po drogach Europy, Ameryki Północnej i Australii. Ulubieniec Amerykanów, który w Europie jest nieco mniej znany, ale przez tych, którzy go znają (czyt. posiadają), jest uwielbiany.

Camry to model dość specyficzny w ofercie japońskiego koncernu. Po pierwsze, specyficzny dlatego, że w Europie pozycjonowany jest (gabarytowo i cenowo) na równi z Mercedesem klasy E, BMW serii 5 i Audi A6. Natomiast w Stanach Zjednoczonych ten sam model Toyoty (notabene od wielu już lat będący na tamtejszym rynku japońskim bestsellerem) pełni funkcję limuzyny klasy średniej, czyli taką samą, jak w Europie model… Avensis. I gdzie w tym logika? Po drugie, Camry to jeden z tych modeli Toyoty, na którym firma z Tokio zarobiła tylko w momencie… sprzedaży. Solidna, wręcz pancerna konstrukcja sprawia, że przebiegi rzędu 400, 500, a nawet 700 tys. km na silniku nie robią absolutnie żadnego wrażenia. Co więcej, w przypadku tego auta sprzedający nie czują obawy przed podawaniem autentycznego przebiegu, bo jak sami twierdzą, „w Camry przebieg nie ma znaczenia – liczy się sposób eksploatacji”.

Najbardziej znaną i zdecydowanie najbardziej popularną na polskim rynku generacją Camry jest ta produkowana w latach 1991 – 1996 (o popularności modelu zadecydowały dość korzystne wówczas uregulowania prawne dla aut luksusowych, co sprawia, ze możliwym jest „upolowanie” auta krajowego, od pierwszego właściciela). Samochód już w momencie debiutu… wyglądał leciwie. Opływowa i nudna do bólu sylwetka, pozbawiona jakichkolwiek oznak odważnego wzornictwa, sprawiała, że flagowa limuzyna Toyoty nie zachwyciła stylistyką. Na szczęście, dobre materiały wykończeniowe, przestronne wnętrz, bogate wyposażenie z zakresu komfortu i bezpieczeństwa oraz doskonałe właściwości jezdne sprawiły, że auto zaległości stylistyczne nadrabiało względami czysto praktycznymi. Zresztą, jak każda inna Toyota.

Camry produkowane w latach 1991 – 1996 występowało w trzech wersjach nadwoziowych: najbardziej popularny i, bądź co bądź, najbardziej atrakcyjny sedan produkowany w Japonii oraz wersja kombi i coupe powstające w Stanach Zjednoczonych. Zresztą lokalizacja fabryki w USA była nieprzypadkowa – to właśnie tam model ten zyskał największą popularność.

O ile limuzyna jeszcze „jako tako” wygląda, o tyle wersja kombi prezentuje się… delikatnie mówiąc, specyficznie. Doklejony na siłę bagażnik być może urzekał pojemnością (535 l wobec 520 l sedana) i praktycznością, jednak czynił z Camry karykaturę reprezentacyjnego auta. Wersja coupe, praktycznie niespotykana w Polsce, także wielkiej kariery w Europie nie zrobiła, choć przyznać trzeba, że prezentowała się całkiem ciekawie. Co innego za Oceanem – tam Camry w każdej wersji cieszyło się popularnością.

Na rynek europejski producent przewidział dwie jednostki napędowe – obie benzynowe, obie ponadprzeciętnie trwałe i obie średnio ekonomiczne. Mniejszy z silników, szesnastozaworowy, czterocylindrowy motor o pojemności 2.2 l i mocy 136 KM, okazywał się wariantem najbardziej optymalnym do napędu nielekkiego przecież auta – Camry w tej wersji silnikowej do 100 km/h rozpędzała się w czasie mniejszym niż 10 s, a wskazówka prędkościomierza zatrzymywała się dopiero powyżej 200 km/h. Mocniejszy wariant, trzylitrowa widlasta „szóstka” o mocy ok. 190 KM, rozpędzała Camry do „setki” o sekundę szybciej i bez problemu przekraczała 220 km/h, jednak zużywała przy tym wyraźnie więcej paliwa (średnio ok. 12 – 13 l na 100 km, wobec 10 wersji 2.2-litrowej).

Jednak, jak często podkreślają sami właściciele aut, ekonomiczność auta to wypadkowa zapotrzebowania na paliwo i kosztów napraw. A tych ostatnich w Camry praktycznie nie doświadczymy. Jak się okazuje, odpowiednio serwisowana flagowa limuzyna Toyoty praktycznie się nie psuje, a jej eksploatacja ogranicza się do wymiany elementów eksploatacyjnych. A ceny części? No cóż, klocki i tarcze hamulcowe do BMW serii 5, czy Audi 100/A6 także do najtańszych nie należą.