C-Crosser - pierwszy SUV Citroena

Popularność SUV-ów zarówno na rynku europejskim, jak i na naszym krajowym podwórku rośnie z każdym rokiem, sięgając już niemal 6 proc. całkowitej liczby pojazdów. W pierwszych ośmiu miesiącach tego roku w Polsce sprzedano ponad 11 600 samochodów tego typu, co oznacza aż 83 proc. wzrost w stosunku do roku ubiegłego (przy 25 proc. ogólnym wzroście sprzedaży). Widać zatem, że Polacy, tak jak i inne europejskie nacje coraz bardziej lubią SUVy. Przy takim rozwoju tego segmentu niemal wszyscy producenci zdecydowali się na wprowadzenie samochodów sportowo-użytkowych do gamy swoich pojazdów. Na krok ten zdecydował się również Citröen. Wspólnie z tworzącym grupę PSA Peugeotem Citröen zawarł sojusz z japońskim Mitsubishi Motors Corporation w zakresie produkcji samochodu sportowo-użytkowego, przeznaczonego na europejski rynek.

Dla Citröena C-Crosser to pojazd w wielu aspektach pionierski i wyjątkowy. Mało, że jest to pierwszy SUV Citröena, to do tego powstaje w...Japonii. Produkcja zarówno C-Crossera, jak i bliźniaczego modelu Peugeot 4007 odbywa się w japońskich zakładach w Mizushima, ale montowane w nich jednostki napędowe HDi FAP pochodzić będą z francuskiego zakładu w Tremery. Przejdźmy jednak do samego samochodu.

Przy długości 4,64 m i szerokości 1,81 m C-Crosser wpisuje się w segment średniej wielkości SUVów, gdzie konkurować będzie z takimi modelami jak Hyundai SantaFe, Opel Antara, Honda CRV, Toyota RAV4 oraz oczywiście siostrzanym modelem Peugeot 4007, jak też nowym Mitsubishi Outlanderem, z którym francuskie SUVy dzielą wspólną płytę podwoziową. Nowy model od konkurentów wyróżniać się ma bardziej funkcjonalnym wnętrzem, z konfiguracją siedzeń w układzie 5+2 w standardzie. Za dzieloną kanapą tylną ulokowano w nim bowiem dodatkową ławeczkę dla dwóch pasażerów. Gdy nie jest ona wykorzystywana, składa się płasko w podłodze bagażnika. Za pomocą kilku ruchów i pociągnięć umieszczonych przy niej pasków można szybko wygospodarować dodatkowe dwa miejsca siedzące. Dostęp do nich umożliwi składana jednym ruchem dźwigni kanapa tylna, która ma również możliwość niezależnego przesuwania obu jej części w przód o 80 mm, oraz zmienny kąt oparcia. Dodatkową funkcją jest możliwość automatycznego złożenia kanapy, dzięki dwóm przyciskom umieszczonym z prawej i lewej strony bagażnika. Oczywiście dwa dodatkowe miejsca w trzecim rzędzie przeznaczone są zdecydowanie dla mniej rosłych pasażerów. Przy wzroście powyżej 175 cm po prostu zabraknie miejsca nad głową oraz na nogi, ale dzieci czy niżsi pasażerowie zmieszczą się tam bez trudu. Jednak w odróżnieniu od pasażerów 1 i 2 rzędu, nie mogą oni raczej liczyć na komfort podróżowania, zwłaszcza na dłuższych dystansach – dodatkowa ławeczka jest jednak zdecydowanie twarda, a same siedziska umieszczone są blisko siebie. Do krótkich dojazdów takie rozwiązanie jednak w pełni wystarczy. Gdy jednak zdecydujemy się podróżować w mniej licznym gronie i złożymy trzeci rząd siedzeń, do dyspozycji pozostałych pasażerów pozostanie 440-510 litrowy bagażnik (w zależności od położenia tylnej kanapy), a gdy złożymy również siedzenia drugiego rzędu, otrzymamy przestrzeń 815 litrów do poziomu szyby i 1686 litrów do wysokości dachu, do których dostęp umożliwia dwuczęściowa klapa tylna. Otwierana do dołu, krótka część klapy zniesie bez trudu nawet 200 kg obciążenia, dzięki czemu staje się pomocną „rampą" przy załadunku cięższych pakunków. Na biwaku może też ona posłużyć jako siedzenie. W bagażniku znalazło się też miejsce na gniazdo zasilania 12V, a dwie boczne szyny aluminiowe i cztery zaczepy umożliwiają montaż akcesoriów, takich jak siatka przegradzająca czy roleta. Koło zapasowe powędrowało pod podłogę samochodu i dostępne jest od zewnątrz z pomocą dodatkowego narzędzia.

Wnętrze C-Crossera zaprojektowano z myślą o funkcjonalności. W efekcie wyposażono je w liczne schowki (22) o różnej pojemności i kształcie. Z przodu do dyspozycji kierującego ulokowano schowek na górnej części deski rozdzielczej oraz dwa spore schowki przed pasażerem. Górny może być dodatkowo ogrzewany lub chłodzony, zgodnie z ustawieniami układu klimatyzacji. Kolejne schowki zagospodarowano w podłokietniku, w którym znalazło się też gniazdo zasilania 12V z małym, acz istotnym drobiazgiem – niewielką szczeliną, przez którą wyprowadzić można przewody do zasilanego urządzenia, bez obawy o ich przytrzaśnięcie pokrywą schowka. Kolejne skrytki umieszczono m.in. we wszystkich boczkach drzwi oraz za nadkolami.