Caravaningowa etykieta

Wbrew pozorom, znajomości zasad prawidłowego postępowania w czasie wyjazdów nie jest powszechnie znana. Z tych, które należy obowiązkowo wymienić to poczucie odpowiedzialności za swoje postępowanie, solidność, koleżeństwo wobec innych załóg, powaga oraz – co wielu zdziwi - poczucie humoru.

Etykieta obejmuje również wszelkie poczynania związane z historią i tradycjami caravaningu oraz ze zwyczajami współcześnie powstającymi, które coraz mocniej wrastają w caravaningową codzienność. I przy tej okazji należy podkreślić, że wszystkie one nie mogą mieć przedmiotowego charakteru towarzyszącego tylko caravaningowi, lecz posiadać w tym ciągle rozwijającym się ruchu wszystkie cechy podmiotu. Zasadniczymi znamionami etykiety caravaningowej są takie cechy jak:

Życzliwość - ta zwykła, ludzka – pozwalająca obdarzyć innych pozytywnymi cechami naszej osobowości. To uśmiech i podanie ręki, przywitanie. To odruch przychylności dla innych, pomimo, że samemu się jest w kłopocie i chętnie przyjęłoby się pomoc, tyle, że może ktoś bardziej tej pomocy potrzebuje.

Chęć pomocy - okazywanej w każdej sytuacji. Przybierającej postać zwykłej uczynności i bezgranicznego poświęcenia, zawsze wtedy, gdy sytuacja tego wymaga. Każdy ma prawo oczekiwać podania mu w potrzebie pomocnej dłoni, życzliwego krytycyzmu, lojalności i solidarności na co dzień i w trudnych sytuacjach.

Przyjaźń - której początkiem staje się np. sąsiedztwo na kempingu czy wspólny przejazd tą samą trasą, a także wspólnie rozwiązane kłopoty.

Kultura - wymagająca zwyczajnego i naturalnego szacunku dla innych. Wymagająca uśmiechu, spokoju, gdy jest o to najtrudniej. Wymagająca zachowania godności własnej i godnego traktowania innych. Jesteśmy caravaningową wspólnotą, a świadomość przynależności do niej spaja nas więzami wzajemnego szacunku i koleżeństwa.

W drodze

1. Kierowcy caravaningowi w czasie jazdy pozdrawiają się nawzajem. Czynią to poprzez uniesienie ręki. Tak jest w całej Europie. Ten piękny zwyczaj jest tak miły, że warto go podtrzymywać.
2. Zachowanie na kempingu musi być zawsze zgodne z zasadami dobrego wychowania a poza krajem nie powinno przynosić ujmy czy wstydu "polskiej społeczności caravaningowej".
3. Na kempingu pozdrawiamy każdego. Czynimy to krótkim „halo", do którego zawsze, ale to zawsze dodajemy uśmiech. Na żadnym kempingu w Europie nikt obok siebie nie przechodzi obojętnie.
4. Załogi przebywające już na kempingu powinny udzielać informacji, porad i pomocy załogom przyjeżdżającym na kemping .Taka pomoc jest szczególnie cenna w czasie niepogody, czy po zapadnięciu zmroku.
5. Na kempingach nie prowadzimy transakcji handlowych pomimo, że jesteśmy Polakami i mamy to we krwi.
6. Na kempingu lub też na każdym innym miejscu postoju nigdy nie ustawiamy samochodu (przyczepy) w taki sposób, że nasze drzwi wejściowe wychodzą na drzwi wejściowe naszego sąsiada. Nawet nie próbujmy wyjednać jego zgody na odstępstwo od tej zasady.
7. Wjeżdżając w nocy na kemping (po 22.00) nie zajmujemy się pracami gospodarczymi. Wszelkie czynności tego typu odkładamy do dnia następnego. Gasimy silnik i udajemy się spać.
8. Chcąc opuścić kemping o świcie upewniamy się wcześniej, czy nie zakłócimy snu sąsiadom. Jeżeli tak się stanie – rezygnujemy z takiego zamiaru.
9. Podłączając się do prądu nie możemy powodować nawet chwilowego braku zasilania u naszych sąsiadów. Gdy okaże się to niezbędne uprzedzamy ich o tym.
10. Nie wpraszamy się do sąsiadów, żeby (co jest nagminne) „zobaczyć jak mają w środku". Jeżeli ktoś sam Was nie zaprosi nawet nie myślcie o tym, aby tak postąpić.
11. Do starszych caravaningowców zwracamy się z szacunkiem i zgodnie z zasadami przyjętymi przez cywilizowane społeczeństwa.
12. Okres czasu od godz. 22.00 do 7.00 rano jest na wszystkich kempingach świętością. A za granicą to już aż do przesady. W zasadzie tylko w Polsce są od tego odstępstwa. Wielu "caravaningowców", chcąc za wszelką cenę zwrócić na siebie uwagę urządza głośne przyjęcia, głośno ustawia radio, czy też głośno prowadzi rozmowy. Zupełny brak wyobraźni pozwala takim ludziom ignorować obecność innych, gdyż swój pobyt uważają za najważniejszy. Postawa żenująca, ale wymaga bezwzględnej reakcji. Zawsze wtedy należy powiadomić recepcję (telefonicznie), a gdy to nie przyniesie skutku – policję. Brak jakiejkolwiek reakcji ośmiela i z pobytu na kempingu czyni koszmar. Jednak do tradycji takich miejsc (kempingi, pola namiotowe itp.) należą wieczorne spotkania przy ognisku, gdzie się śpiewa i gra na instrumentach. Bezwzględnie taką imprezę należy zakończyć przed północą.
13. Mycie samochodu (przyczepy) na stanowisku kempingowym jest niedopuszczalne.
14. Zrzut brudnej wody może mieć miejsce tylko i wyłącznie w miejscach do tego przeznaczonych. Gdy nie ma takiej możliwości brudną wodę, posługując się np. wiadrem wylewamy do ubikacji.
15. Nie nocujemy w miejscach, które są zaśmiecone. Zawsze zabieramy ze sobą swoje śmieci. Nie zaszkodzi nawet posprzątać po „turystach", którzy nie są godni tego miana. Śmieci przechowujemy włożone do co najmniej dwóch worków foliowych. Tu nie oszczędzamy. Worków pozbywamy się w najbliższym śmietniku komunalnym.
16. W razie wypadku, awarii, czy z innych przyczyn należy bezwzględnie udzielić pomocy załodze innego kampera bądź samochodu z przyczepą .Czynimy tak nawet kosztem rezygnacji z dalszej jazdy i własnych planów turystycznych w tym dniu. Dotyczy to sytuacji na drodze, jak i na kempingu. Zakres pomocy powinien być taki, na jaki nas stać i jaki możemy zaoferować. Pamiętajmy, że nawet dobra rada, czy pomysł, może stanowić ogromną pomoc.

"Caravaning Ekspert" 1/1 2008