Kartka z kalendarza: 24–30 września

24.09.1948 | Założenie Honda Motor Corporation

Historia marki Honda rozpoczyna się w 1946 roku, gdy Soichiro Honda założył Honda Gijutsu Kenkyu Sho, które zajmowało się wytwarzaniem motorowerów, wykorzystując do tego własny silnik o pojemności 50 cm3 i mocy około 1 KM. Wcześniej jego ojciec z sukcesami sprzedawał rowery, ale on sam był bardziej zainteresowany pojazdami mechanicznymi. Właśnie z tego powodu zdecydował się na pracę w warsztacie samochodowym. Dopiero od 1946 roku pracował w swoim zakładzie – początkowo przy motorowerach.

Firma, jaką znamy dziś, powstała 24 września 1948 roku, gdy doszło do porozumienia Soichiro Hondy z Takeo Fujisawą, co dało początek Honda Motor Corporation. Nowa firma rozpoczęła swoją działalność od projektowania motocykli. Pierwszy pojazd powstał w 1949 roku i był to motocykl Type D, nazywany Dream. Produkt trafił do sprzedaży w sierpniu i był wytwarzany do 1951 roku.

Pierwszy samochód Honda wyprodukowała w 1953 roku i był to kei car T360, dostawczy mikrosamochód z dwusuwowym silnikiem. Od tego czasu marka zajmuje się produkcją aut i motocykli.

25.09.2004 | Debiut Citroena C4 i C5

Salon samochodowy w Paryżu było niegdyś jednym z najważniejszych wydarzeń w kalendarzu imprez motoryzacyjnych. Dziś jego renoma uległa zmniejszeniu i producenci już nie tak ochoczo dokonują prezentacji nowych modeli, ale na francuskich producentów zawsze można liczyć.

W 2004 roku Citroen na rodzimych targach zdecydował się na zaprezentowanie aż czterech samochodów: Citroena C4 w pięciodrzwiowej wersji oraz w wariancie coupe (de facto trzydrzwiowego hatchbacka) oraz odświeżonego C5 o nadwoziu liftback i kombi. Ten samochód pozostał w produkcji do 2008 roku, natomiast C4 wytwarzano do 2010 roku. Bez wątpienia największe wrażenie zrobił C4 Coupe z nietypową, przeszkloną klapą bagażnika.

26.09.1957 | Premiera mikrosamochodu Vespa 400

Vespa na Zachodzie to synonim designerskiego skutera, ale nie każdy wie, że firma produkowała też samochody. Nie były one co prawda montowane we włoskiej fabryce, ale we Francji, w firmie ACMA.

Vespa 400 zadebiutowała w 26 września 1957 roku i była odpowiedzią na rosnące zapotrzebowanie na mikrosamochody. Był to niewielki, mierzący zaledwie 2,85 metra i ważący 375 kg dwuosobowy samochód z silnikiem umieszczonym z tyłu. Do napędu wykorzystano dwucylindrowy silnik o pojemności 400 cm3, który pozwalał na rozpędzenie autka do około 85 km/h.

Debiut rynkowy był udany. W pierwszym pełnym roku produkcji (1958) udało się wytworzyć ponad 12 tysięcy egzemplarzy. Później rynek się zapełnił i do 1961 roku udało się dobić do około 30 tysięcy sztuk. Vespa nie okazała się takim sukcesem jak np. Autobianchi Bianchina, którego sprzedawało się każdego roku kilkukrotnie więcej. Z tego powodu Vespa nie przygotowała następcy.

27.09.1925 | Rozpoczęcie budowy toru Nurburgring

Narodziny jednego z najbardziej znanych torów na świecie – Nurburgringu – miały miejsce we wrześniu 1925 roku, gdy rozpoczęto prace konstrukcyjne nad obiektem zlokalizowanym w okolicy miasta Nurburg, niedaleko granicy z Belgią.

Jedną z przyczyn budowy toru w tym miejscu był fakt, że to malowniczy teren górski (pasmo Eifel), ale nie bez znaczenia był również fakt, że w owym czasie był to obszar niezaktywizowany gospodarczo, w którym niewiele – poza rolnictwem – faktycznie się działo. Wraz z budową pętli, stworzono zaplecze hotelowe i pojawiło się więcej turystów, którzy napędzali lokalną gospodarkę.

Prace nad torem trwały do 1927 roku i pochłonęły ogromne ilości pieniędzy. Przedsięwzięcie kosztowało 8,1 miliona marek, co jest odpowiednikiem dzisiejszych 27 milionów euro.

Taki koszt był spowodowany rozmiarami. Nurburgring w swojej pełnej pętli mierzy 29,3 kilometra, z czego 22,8 km przypada na kultowe dziś Nordschleife.

Dziś tor jest znany nie tylko z różnych serii wyścigów, ale również z faktu, że każdy może za stosowną opłatą przejechać się tam swoim lub wypożyczonym samochodem. Co ciekawe, było to możliwe również w latach dwudziestych.

28.09.2011 | Wszyscy obywatele Kuby mogą kupować i sprzedawać samochody

Ciężko w to uwierzyć, ale dopiero 28 września 2011 roku kubański rząd zatwierdził ustawę pozwalającą na zakup i sprzedaż samochodów przez wszystkich obywateli. Nowe prawo weszło w życie wraz z pierwszym dniem października i było kolejnym elementem odwilży w państwie kierowanym przez Fidela i Raula Castro. Dotychczas przeciętny Kubańczyk mógł kupić jedynie samochód wyprodukowany przed rewolucją (1959 rok), choć oczywiście rząd importował później auta, szczególnie z ZSRR i innych państw Bloku Wschodniego. Na Kubę sprowadzano m.in. Polskiego Fiata 126p czy Fiata 125p.

Obostrzenia związane z nabywaniem nowych samochodów spowodowały sytuację, w której Kubańczycy starali się naprawiać za wszelką cenę maszyny, które pozostały na wyspie po opuszczeniu jej przez Amerykanów. Stąd w Hawanie możemy spotkać amerykańskie krążowniki szos z jednostkami napędowymi Łady czy Wołgi.

Możliwość zakupu samochodu to jeden z elementów odwilży, ale poważnym problemem są zarobki. Przeciętny obywatel zarabia na Kubie około 20 dolarów miesięcznie, więc wprowadzenie nowego prawa jest dla niego zmianą czysto teoretyczną.

Do 2014 roku zaledwie 50 Kubańczyków kupiło nowy pojazd. Monopol na sprzedaż ma państwo, które narzuca ogromne marże. Na Kubie Peugeot 508 w wersji sedan kosztował w 2014 roku równowartość 262 tys. dolarów, czyli ponad 960 tys. zł.

29.09.1967 | Koniec marki Alvis

Alvis to prężnie działająca przed II wojną światową marka, założona w 1919 roku w Coventry, kolebce angielskiej motoryzacji. Początkowo zajmowała się produkcją samochodów, ale z czasem rozszerzyła swoją działalność o budowę silników lotniczych i opancerzonych pojazdów.

Po wojnie, mimo niemieckich bombardowań zakładów, Alvis wrócił do produkcji samochodów. W 1965 roku Alvis został przejęty przez dużego gracza, Rovera, który bardzo szybko doprowadził do wygaszenia marki.

Ostatnim samochodem Alvis był model TF 21, będący – w zależności od wersji – dwuosobowym coupe lub cabrio z 150-konnym, trzylitrowym silnikiem. Auto zadebiutowało w 1966 roku i było produkowane do 29 września 1967 roku. Przez niespełna rok udało się wytworzyć zaledwie nieco ponad sto egzemplarzy.

30.09.1937 | Duesenberg kończy produkcję samochodów

Cadillac i Lincoln nie były jedynymi luksusowymi markami amerykańskiego pochodzenia. Najbardziej prestiżowym samochodem, mogącym konkurować z produktami Rolls-Royce’a czy Hispano-Suiza, był Duesenberg. Niewielki producent wytwarzał swoje pojazdy od 1921 do 1937 roku. Łącznie wyprodukowano nieco ponad tysiąc egzemplarzy trzech modeli, które sprzedawano m.in. rodzinom królewskim w Europie i najbardziej majętnym Amerykanom: gwiazdom filmowym, przedsiębiorcom czy osobom ze świata przestępczego, z Alem Capone na czele.

Najważniejszym produktem marki był wytwarzany od 1928 do 1937 roku Model J (481 sztuk), napędzany siedmiolitrowym silnikiem o mocy ponad 265 KM, mogącym rozpędzić samochód do 192 km/h. Od 1932 roku była dostępna 320-konna wersja z turbosprężarką, rozpędzająca ten samochód do około 220 km/h.

Mimo swojego prestiżowego charakteru i zaawansowanych technicznie samochodów, marka nie miała łatwego życia. W połowie lat dwudziestych prawie zbankrutowała, ale została przejęta przez właściciela marki Cord. Problemy finansowe Corda były „gwoździem do trumny” Duesenberga, który zakończył swoją działalność wraz z końcem września 1937 roku.

Zobacz także: 17-23 września