24.07.1959 | Rozpoczęcie produkcji seryjnej Żuka
Po II wojnie światowej w Lublinie rozpoczęto produkcję Lublina 51, czyli GAZ-a 51, lekkiej ciężarówki, która pamiętała jeszcze czasy wojenne. Pojazd był ciężki, przestarzały i paliwożerny, ale Polska nie miała wyjścia – zakupiła licencję na produkcję radzieckiej ciężarówki i rozpoczęła produkcję w 1951 roku. Dopiero po odwilży politycznej w 1956 roku mogły ruszyć prace nad samochodem dostawczym z prawdziwego zdarzenia, którego zwieńczeniem było ukończenie prototypu pierwszego Żuka w 1957 roku. Samochód trafił do produkcji dwa lata później, co jednocześnie spowodowało zakończenie produkcji Lublina 51.
Żuk był znacznie mniejszym pojazdem niż Lublin 51, ale mimo to musiał go zastąpić. Początkowo Żuk był produkowany jako pick-up (model A-03), później auto zmodernizowano i wprowadzano inne wersje zabudowy m.in. furgon, mikrobus, towos oraz budowano samochody specjalne.
Żuk, w odróżnieniu od wielu konstrukcji z epoki PRL-u, był konstrukcją całkowicie polską, ale przy jego projektowaniu inżynierowie musieli wykorzystać możliwie jak najwięcej części z Warszawy M20. Wykorzystano m.in. silnik, skrzynię biegów, zawieszenie, sprzęgło, hamulce czy instalację elektryczną.
Żuk na samym początku swojej produkcji był całkiem zmyślnie zaprojektowanym, dość nowoczesnym pojazdem, którego nie można było się wstydzić. Kolejne dekady nie przynosiły dużych zmian. Gdy Żuk kończył swój żywot w 1998 roku, był reliktem PRL-u. Łącznie fabrykę w Lublinie opuściło ponad 587 tysięcy samochodów.