O tym, iż nie należy zbyt nerwowo podchodzić do wielu spraw, które otaczają nas w codziennym życiu, przekonał się chyba każdy - nie tylko zmotoryzowany. Bo wszyscy przecież wiedzą, iż zawsze i wszędzie ważny jest ... luz. Nie inaczej jest również z mechanizmami samochodowymi. W tym konkretnym przypadku chodzi o luz zaworowy, niezbędny do prawidłowego funkcjonowania układu rozrządu. Ten ostatni może być regulowany mechanicznie lub automatycznie (hydraulicznie).
Niewymagający obsługi mechanizm samoczynnej regulacji zaworów silnikowych, liczy już ponad 40 lat. Konstrukcja, w której zastosowano bezpośredni napęd zaworów przy użyciu hydraulicznych popychaczy szklankowych, została zastosowana po raz pierwszy w 1974 roku przez Mercedesa. Ze względu na niższą emisję hałasu, wykorzystano ją w 8-cylindrowych silnikach pracujących w modelach klasy luksusowej. Jednocześnie konstrukcja ta była gruntownie testowana w prototypie wyścigowego Porsche 917, w którym zostały osiągnięte bardzo wysokie momenty obrotowe. W tym momencie warto zastanowić się, dlaczego rozwiązanie zapewniające samoczynną regulację zaworów zostało powszechnie przyjęte i obecnie jest powszechnie stosowane we wszystkich modelach samochodów. W największy skrócie chodzi o to, aby w trakcie cykli wymiany ładunku, czyli dopływu powietrza i odprowadzeniu gazów spalinowych, zawory dolotowe i wylotowe mogły się otwierać i zamykać w możliwie najkrótszym czasie. Mało tego, do ich prawidłowej pracy niezbędna jest także zmiana ich skoku. Problemy te rozwiązuje właśnie konstrukcja hydraulicznej regulacji luzu zaworowego.
We współczesnych silnikach do sterowania fazami rozrządu, stosowane są również popychacze szklankowe. Oprócz nich w mechaniźmie znajdziemy jednak też takie elementy, jak dźwigienki pływające i rolkowe. Przy zastosowaniu popychaczy hydraulicznych, uzyskuje się bezpośrednie sterowanie zaworami. Cechą charakteryzującą ten rodzaj samoczynnej regulacji, jest wysoka sztywność całego układu oraz odporność na zużycie, wynikające ze stosunkowo małych oporów tarcia. W układach samoczynnej regulacji luzu zaworowego, poza popychaczami szklankowymi, montowane są również dźwigienki zaworowe z podporami kompensującymi. Jak podkreślają fachowcy, główną zaletą tego rozwiązania – poza również małymi oporami tarcia – jest łatwy montaż głowicy silnika i niewielkie gabaryty.
Pytanie to jest bardzo istotne, ponieważ minimalny luz zaworowy decyduje o prawidłowym (czytaj: szczelnym) zamknięciu komory spalania. Musi on być ponadto tak ustawiony, aby kompensować różnice w wymiarach elementów mechanizmu zaworowego, powstające z powodu rozszerzalności termicznej materiałów. W odróżnieniu od układów z mechanicznie regulowanym luzem zaworowym, w których musi on być ustawiany manualnie podczas pierwszego montażu, a następnie okresowo regulowany (przy użyciu śrub regulacyjnych lub podkładek), mechanizmy z hydrauliczną (automatyczną) regulacją zapewniają optymalny luz we wszystkich warunkach pracy silnika. Należy bowiem pamiętać, iż zbyt mały lub nadmierny luz zaworowy może stwarzać całą gamę problemów – od nadmiernego hałasu po możliwą w skrajnych wypadkach całkowitą awarię jednostki napędowej. Dzięki automatycznej regulacji luzu zaworowego, możliwe jest także ograniczenie emisji szkodliwych spalin.