W Porsche zauważyłem bardzo ciekawą i bogatą tendencję różnorodności. Biorąc pod uwagę nawet już tylko sportowe modele Porsche, pomimo dalszych lub bliższych podobieństw, każdy z modeli jest inny . I o ile ta odmienność pomiędzy modelami takimi jak np. Carrera czy Boxster lub Cayman wydawać by się mogła oczywista czy wręcz logiczna to odmienność w obrębie już jednego modelu nawet tej samej generacji wydaje się być imponująca. I nie mówię tu o bogactwie i możliwościach konfiguracji czy różnorodności wizualnej, ale o praktycznych różnicach w prowadzeniu poszczególnych modeli czy ich odmian i sposobie dostarczania kierowcy radości z jazdy. Porsche nieprzerwanie od dekad dba o nasze doznania i z generacji na generacje stawia poprzeczkę wyżej i w przypadku 981 nie jest inaczej. Generacja 981 Boxstera jest nie tylko ewolucją designu i krokiem w przód jeżeli chodzi o wygląd w stosunku do poprzednika, ale jest genetycznie czystym Porsche i czerpie garściami z Carrery 991. I o ile to czy poprzednie generacje wyglądają lepiej czy też nie, jest niczym innym jak kwestią gustu i indywidualnych upodobań, o tyle właśnie mnie osobiście dopiero ta generacja skusiła do zwrócenia się ku Boxsterowi. Jest to samochód bardzo zwinny i za sprawą tego, że silnik umieszczony jest centralnie, jest samochodem przewidywalnym i wręcz perfidnie przyjemnym w prowadzeniu. U podstaw tej perfidii leży przede wszystkim ogólnie przemyślane zestrojenie, które wraz z doznaniami estetycznymi i akustycznymi dostarcza tej nieprzeciętnej radości z jazdy i w zachwycający sposób pozwala wykorzystać jego dynamikę. Na krętych drogach i w zakrętach czuje się jak drapieżna ryba w wodzie prowokując do szybkiego ich pokonywania. Oprócz tego, że 981 jest samochodem zwinnym i szybkim, w codziennym użytkowaniu jest łagodnym samochodem pozbawionym ekstremów, a na wygodę narzekać również nie pozwala. Przyjemność z jazdy w każdej chwili może uwydatnić jeszcze bardziej bezpośredni kontakt ze światem zewnętrznym przez otwarcie dachu. Czynność ta jest szybka i bezproblemowa i już po parunastu sekundach jeszcze bardziej bezpośrednio możemy chłonąć uroki jazdy i kolejne kilometry w przeróżnych sceneriach. Dach możemy otwierać i zamykać w czasie jazdy do prędkości 50 km/h. Na Boxsterze ciąży przekonanie, że jest to Porsche dla ubogich lub wręcz Porsche drugiej kategorii. Otóż nic bardziej mylnego. Co ciekawe, wiele lat temu sam należałem do grona osób sceptycznie patrzących na Boxstera. Stwierdzenia takie pochodzą raczej od ludzi, którzy za bardzo nie wiedzą o czym mówią, a swoje opinie opierają na wyrwanych z kontekstu ogólnikach. Doświadczenie z tym samochodem przeczy takim niedorzecznościom. Pokuszę się nawet o stwierdzenie, że w całej swojej odmienności od Carrery Boxster nie ma się czego wstydzić i naprawdę potrafi dać równie dużo jak nie więcej przyjemności z jazdy niż 911. Robi to w sposób odmienny, ale efektowny i porywający. Jeżeli stoi ktoś przed dylematem Carrera czy Boxster, jedynie skutecznym rozwiązaniem będzie posiadanie obydwu. :) Każde inne rozwiązanie gwarantuje niedosyt.

To proste, auto tylko dla ludzi potrafiących jeździć , zwłaszcza po zakrętach -oczywiście z głową. Prowadzi się lepiej niż 911- poza długimi prostymi- mam wrażenie ,że jet zbyt lekki na jazdę 280 km/h. [oczywiście tylko w D ] Błyskawicznie reaguje na pedał gazu. Wzbudza częsty uśmiech na ulicy. W zasadzie na suchym asfalcie nie można na drogach publicznych wytrącić go z równowagi- nie jestem zawodnikiem i nie wyłączam esp. To " wina " silnika tuż za fotelami , pomiędzy osiami oraz niewielkiej masy . Wydaje mi sie , że jest to model wybitnie niedoceniany.

Polowałem na 911, ale finalnie nabyłem Boxster S i ten samochód strasznie pozytywnie mnie zaskoczył. Dodam na wstępie, ze miałem okazje jeździć 911 w bazie carrera typ 997 w manualu wersja coupe. Jako, ze to moje pierwsze Porsche miałem zapewne ten sam dylemat co wiele osób rozpoczynających przygodę z ta marka - kupić starsze 911 czy nowszego Boxster. Wybrałem to drugie i absolutnie nie żałuje. Boxster S, jest wyższa wersja modelu. Cechuje go wyższa moc, podwójny wydech, lepszy układ hamulcowy wizualnie wyróżniony czerwonymi zaciskami. To samochód który polecam tym którzy szukają kolejnego (drugiego, trzeciego ) samochodu w domu. Idea roadstera, miękkiego dachu i tylnego napędu w mojej ocenie nie jest recepta na samochód całoroczny. W Naszych polskich warunkach oznacza to sezon od kwietnia do końca października, czyli dobre 7 miesięcy. Nadwozie bez dachu w Polsce nadal imponuje i stanowi ciekawostkę, czym auto w ciepłe dni przykuwa uwagę przechodniów i innych uczestników drogi. Samochód wydaje się irracjonalny dla normalnego Kowalskiego ale wbrew pozorom jako kolejny wóz w domu jest zaskakująco racjonalny a nawet praktyczny. Rozkład masy z centralnie umieszczonym silnikiem fenomenalnie wpływa na prowadzenie, zaś 6 cylindrów postawionych w układzie bokser brzmi naprawdę rasowo.