TCS (ang. Traction Control System) to system kontroli trakcji, którego zadaniem jest ograniczenie dopływu napędu do kół w momencie, gdy nadmiar momentu obrotowego prowadzi do ich uślizgu. Wraz z systemem ABS wchodzi on w skład elektronicznego układu stabilizacji toru jazdy.
Przywrócenie trakcji na napędzanych kołach, do których trafia zbyt duży moment obrotowy, może zostać zrealizowane na kilka sposobów. Współczesne systemy TCS korzystają z jednego lub kilku z poniższych strategii jednocześnie:
Za mechaniczny odpowiednik elektronicznego systemu kontroli trakcji można uznać szperę. W przypadku jednego i drugiego rozwiązania chodzi o zapewnienie przyczepności napędzanym kołom poprzez dążenie do wyrównania prędkości obrotowej pomiędzy nimi. W związku z tym pobocznym efektem działania systemu kontroli trakcji w sytuacjach innych niż awaryjne jest również poprawiona dynamika jazdy na zakrętach.
System kontroli trakcji najczęściej oznaczany jest skrótem od Traction Control System, czyli TCS, ale nie tylko. Wykorzystywany jest również skrót od tylko dwóch pierwszych słów systemu, czyli TC. W Polsce za sprawą dużej popularności producentów samochodów z Niemiec powszechny jest również niemieckojęzyczny odpowiednik tego skrótu, czyli ASR (od Antriebsschlupfregelung - kontrola poślizgu napędu). Niektórzy producenci samochodów stosują również swoje własne oznaczenia tego systemu, na przykład Toyota korzysta ze skrótu TRC (ang. Track Control).