Świeca zapłonowa to element układu zapłonowego silnika spalinowego o zapłonie iskrowym, który odpowiada za zapłon mieszanki paliwowo - powietrznej sprężonej we wnętrzu komory spalania (cylindrze).
Świeca zapłonowa zbudowana jest z elektrody centralnej, elektrod bocznych, izolatora ceramicznego oraz korpusu świecy, który służy do mocowania świecy w głowicy silnika. Świeca zapłonowa generuje wyładowanie elektryczne (w postaci przeskakującej pomiędzy elektrodami iskry) o określonych parametrach. Do wyładowania dochodzi pomiędzy elektrodą centralną (środkową, wykonaną z miedzi) a elektrodami bocznymi (jedną lub dwoma, trzema, a czasami nawet czterema). Elektrody boczne wykonane są ze specjalnego stopu niklowo - chromowego, odpornego na zużycie elektroerozyjne oraz wysokie obciążenia cieplne. Wyładowanie świecy inicjuje zapłon mieszanki paliwowo - powietrznej, co powoduje suw cylindra w dół i pracę silnika.