RWD to skrót od angielskiego pojęcia Rear Wheel Drive, czyli napędu na tylną oś. To historycznie najstarsze rozwiązanie dziś utożsamiane jest z samochodami o sportowych aspiracjach, ponieważ zapewnia ono najlepszą kontrolę i precyzję prowadzenia. Moc jest efektywnie przekazywana na koła tylne, podczas gdy przednie zajmują sie skręcaniem.
Napęd RWD: wady i zalety
Zastosowanie tylnego napędu związane jest z kilkoma następstwami, które są bardzo widoczne podczas prowadzenia samochodu.
- Zwiększona efektywność i precyzja: przekazanie napędu na tylną oś zapewnia lepszą przyczepność podczas przyspieszania i skręcania, ponieważ każdej osi przydzielone jest tylko jedno zadanie. Napęd na tył jest skuteczniejszy w przenoszeniu mocy. Wynika to z praw fizyki: podczas przyspieszania samochód przechyla się do tyłu, przez co zapewnia lepszy docisk tylnej osi. Samochody z częścią układu napędowego przeniesioną na tył na ogół wykazują również lepszy rozkład mas pomiędzy osiami niż przednionapędowe.
- Większa trwałość: przekazanie mocy poprzez wał napędowy na oś tylną jest rozwiązanie prostszym, ale przez to solidniejszym niż bardziej skomplikowane układy przekazujące napęd z umieszczonego z przodu silnika na oś przednią.
- Mniejszy promień skrętu: rzadko wspominaną, a cenną przewagą, jaką daje napęd na tył, jest możliwość większego skrętu kół przednich, co wiąże się (potencjalnie) z lepszą zwrotnością aut tylnonapędowych.
- Trudniejsze prowadzenie przy obniżonej przyczepności podłoża: napęd RWD wymaga większych umiejętności i skupienia nawet podczas jazdy po suchym asfalcie, ponieważ wyposażony w niego samochód wykazuje tendencję do nadsterowności. Jest to szczególnie widoczne przy opadach deszczu lub śniegu, gdy większa moc przekazywana na tylną oś może przyczynić się do wczesnej inicjacji poślizgów.