Podsterowność to typ charakterystyki zachowania samochodu objawiający się wyjeżdżaniem przednich kół pojazdu na zewnątrz łuku na skutek pokonywania zakrętu ze zbyt dużą prędkością.
W czasie pokonywania zakrętu na auto działają potężne siły poprzeczne, które powodują zmianę trajektorii ruchu. Jeśli siły te przezwyciężą przyczepność kół samochodu, następuje wtedy poślizg auta. Podsterowność zachodzi wtedy, jeśli koła skrętne próbują zacieśnić łuk, a ze względu na brak przyczepności przód samochodu dalej jest wyrzucany na zewnątrz łuku.
Historycznie podsterowność była charakterystyczna dla samochodów z napędem na przednią oś. Dziś coraz częściej jednak producenci samochodów dążą do podsterownego zachowania wszystkich samochodów. Bierze się to z ogólnego przekonania, że podsterowne zachowanie samochodu jest dla zwykłego kierowcy bezpieczniejsze niż nadsterowne. Potencjalnie łatwiej będzie mu zapanować nad poślizgiem tego typu, a nawet jeśli nie zapanuje i doprowadzi do zderzenia, to samochód zapewni lepszą ochronę. Wynika to z faktu, że samochody są projektowane w taki sposób, by najskuteczniej znosić zderzenia czołowe.
Zjawiskiem odwrotnym od podsterowności jest nadsterowność, czyli wynoszenie tyłu pojazdu podczas pokonywania zakrętu ze zbyt dużą prędkością. Jednemu i drugiemu zjawisku można przypisać wspólną cechę, to znaczy tendencję do zmiany średnicy okręgu, po którym porusza się pojazd w zakręcie, względem tego, którym powinien się poruszać zgodnie z kątem skręcenia kierownicy.