Low SAPS – co to jest?
Określenie to stosuje się do olejów niskopopiołowych wykorzystywanych do smarowania silników wyposażonych w filtr cząstek stałych, stworzone od pierwszych liter nazw niebezpiecznych dla silnika i ekologii związków: popiołu siarczanowego (SA) oraz związków fosforu (P) i siarki (S). Stosowane są w pojazdach wyposażonych w filtr cząstek stałych oraz wysokoprężnych. Oleje low SAPS zawierają specjalne dodatki uszlachetniające, które uniemożliwiają powstawanie w procesie spalania trzech niebezpiecznych dla silnika związków: popiołu siarczanowego, fosforu oraz siarki. Związki te powodują szybsze zapychanie się filtra cząstek stałych, co skutkuje jego przyspieszonym wypalaniem i koniecznością wcześniejszej wymiany. Dłuższa eksploatacja niedrożnego filtra prowadzi do trwałego zablokowania kanalików filtra. Europejska organizacja ACEA stworzyła normy dla olejów niskopopiołowych (klasy jakości), oznaczone symbolami: E6, E9, C1, C2, C3 i C4. Określają one dopuszczalną zawartość dodatków wpływających na niską zawartość popiołu siarczanowego, związków fosforu i siarki.
Jaki olej do osobowych?
W samochodach osobowych stosuje się jedynie klasy oznaczone literą C. Chronologicznie, oleje klasy ACEA C1 zalecane są do silników Mazdy, Forda i Jaguara. Oleje klasy ACEA C2 do silników Fiata i PSA, oleje klasy ACEA C3 do jednostek napędowych BMW, Daimler, VW AG, zaś oleje klasy ACEA C4 do Renault i Nissana.
Jaka zawartość szkodliwych związków?
Oleje niskopopiołowe dzieli się również na trzy klasy ze względu na zawartość niebezpiecznych związków: Low SAPS z bardzo ograniczoną ilością popiołu siarczanowego (<0,5%), fosforu (0,05%) i siarki (<0,2%), Mid SAPS z ograniczoną zawartością popiołu siarczanowego (<0,8%), fosforu (0,07–0,09%) i siarki (<0,3%). Ostatnią klasę stanowią oleje Full SAPS. W ich przypadku nie ustalono limitów ilościowych dla popiołów siarczanowych, fosforu i siarki.