Kompresja to ciśnienie powietrza lub mieszanki paliwowo-powietrznej powstałe po sprężeniu w cylindrze. Jest to jeden z ważniejszych parametrów niezbędnych do określenia prawidłowej pracy jednostki napędowej. Zależy on przede wszystkim od stanu technicznego elementów uszczelniających komorę spalania, m.in. pierścieni tłokowych, zaworów oraz ich gniazd czy na przykład tulei cylindra.
W przypadku silników benzynowych prawidłowa kompresja powinna wynosić od 7 do 9 barów, dla diesli zaś od 14 do 23. Przyjęło się, iż różnica pomiędzy poszczególnymi cylindrami może wynosić maksymalnie jeden bar bez negatywnego wpływu na pracę i żywotność jednostki napędowej.
Kontrola stopnia kompresji polega na wykręceniu świec zapłonowych i wkręceniu po kolei w ich miejsca manometru. Następnie należy uruchomić silnik i pozostawić go na biegu jałowym przez kilka sekund. To pozwoli odczytać wynik na wskaźniku urządzenia. Aby zapewnić wiarygodność pomiarów, konieczne jest stosowanie się do zaleceń producenta dotyczących procedury pomiarowej (np. rozgrzanie jednostki napędowej do optymalnej temperatury jej pracy lub wystudzenie silnika).
Urządzenia do pomiaru kompresji różnią się od siebie końcówkami służącymi do umieszczania ich w otworach po świecach. W przypadku jednostek z zapłonem iskrowym, właściwą szczelność badania zapewnia gumowa uszczelka (zapobiega wydostawaniu się sprężanego powietrza na zewnątrz komory spalania).
Z kolei w dieslach, ze względu na znacznie wyższe ciśnienie wewnątrz cylindrów, końcówka manometru jest zakończona gwintem.
Za niewłaściwą (zbyt niską) wartość ciśnienia sprężania może odpowiadać uszkodzenie lub wypalenie zaworów w głowicy, a także nieszczelność pierścieni tłokowych. Z kolei zwiększona wartość kompresji najczęściej świadczy o zużyciu się uszczelniających pierścieni tłokowych.