Moment obrotowy i moc każdego silnika spalinowego w największej mierze determinowane są przez efektywność spalania mieszanki paliwowo–powietrznej. Opisując to kolokwialnie – im więcej powietrza wtłoczy się do cylindrów silnika, tym więcej mocy on wygeneruje, jeśli zostanie ono spalone wraz z paliwem.
Silniki atmosferyczne (wolnossące) mogą w sposób naturalny wprowadzić do cylindrów mniej więcej tyle powietrza objętościowo ile wynosi objętość skokowa. Upraszczając – cylinder o pojemności 0,5 litra spali tylko 0,5 litra powietrza wraz z podanym paliwem. Tym samym, jedynym sposobem na wyraźne zwiększenie mocy jest zwiększenie pojemności skokowej.
By tę efektywność poprawić bez zwiększania pojemności, stosuje się doładowanie, mające na celu doprowadzenie do cylindrów większej ilości powietrza niż może zostać zassane w sposób naturalny. Zostaje ono poniekąd wciśnięte na siłę do cylindrów, a tym samym jest go objętościowo więcej niż wynosi objętość cylindra, co oczywiście sprawia, że jest dodatkowo sprężone. Przekłada się to na większe spalanie, a tym samym wyższy moment obrotowy, ale bez zwiększania pojemności silnika.
Obecnie stosowane są cztery podstawowe metody doładowania:
W praktyce tylko dwa pierwsze typy doładowania znalazły powszechne zastosowanie, choć turbodoładowanie stało się zdecydowanie popularniejsze niż doładowanie mechaniczne.