4-suwoway cykl pracy silnika spalinowego, według którego pracuje większość silników montowanych we współczesnych samochodach. Po raz pierwszy został on przedstawiony przez Nicolausa Otto w 1876 roku. Cykl Otta składa się z następujących po sobie procesów: ssania, sprężania, zapłonu paliwa oraz suwu pracy i wydechowego.
Suw ssania (zawór ssący otwarty): tłok przemieszcza się ze swojego skrajnego górnego położenia w cylindrze w dół. W wyniku tego ruchu mieszanka paliwowo-powietrzna zostaje wciągnięta do cylindra przez otwarty zawór wlotowy (ssący), a po przekroczeniu przez tłok swojego dolnego, skrajnego położenia, zawór zostaje zamknięty i następuje suw sprężania.
Suw sprężania (zawory zamknięte): tłok poruszając się w górę spręża mieszankę paliwowo-powietrzną. Kiedy dochodzi do okolic górnego położenia następuje podanie iskry w silniku z zapłonem iskrowym lub paliwa w silniku z zapłonem samoczynnym, po czym następuje zapłon i rozpoczyna się suw pracy.
Suw pracy (zawory zamknięte): zainicjowany zapłon powoduje, że tłok zostaje odepchnięty w dolne położenie przez rozprężające się gazy spalinowe. To jest jedyny ruch tłoka, który poprzez korbowód przekazuje na wał korbowy siłę napędową. Po osiągnięciu przez tłok dolnego położenia następuje ostatni z czterech suwów.
Suw wydechu (otwarcie zaworu wylotowego): polega na wypchnięciu z cylindra gazów spalinowych przez zawór wylotowy do układu wydechowego. Po osiągnięciu skrajnego górnego położenia przez cylinder, zawór wydechowy zostaje zamknięty, a zawór ssący otwarty i cykl zaczyna się od nowa od suwu ssania.
Zaletą silników pracujących w cyklu Otta jest prostota i bezawaryjność całej konstrukcji, a także wysoka moc. Wadą natomiast niska wydajność jednostki spalinowej oscylująca jedynie w granicach 30-40 proc. Wyższą sprawność osiągają silniki pracujące w cyklu Atkinsona lub Millera.