Rozwiązanie stosowane w samochodach terenowych, celem którego jest polepszenie trakcji w trudnych warunkach terenowych. Blokady dzieli się na osiowe oraz międzyosiowe, blokujące centralny mechanizm różnicowy w samochodzie z napędem 4x4.
Z założenia mechanizm różnicowy odpowiada za kompensację różnicy prędkości obrotowych kół osi napędowej podczas pokonywania przez nie torów o różnych długościach, np. na zakręcie. Jednak w autach terenowych poruszających się w trudnych warunkach terenowych bywają sytuacje, gdy dyferencjał powoduje pogorszenie trakcji, ponieważ zawsze rozdziela siłę napędową na koła w równej proporcji 50:50 – zmienna jest jedynie prędkość obrotowa tych kół.
Kiedy jedno z kół ma mniejszą przyczepność, to jego zdolność do przenoszenia momentu obrotowego spada, a tym samym analogicznie spada na drugim kole. Bywają więc sytuacje, że choć auto stoi jednym kołem na przyczepnym podłożu, to poślizg drugiego koła powoduje unieruchomienie pojazdu, gdyż siła napędowa na obu kołach jest dokładnie taka sama.
Zablokowanie mechanizmu różnicowego sprawia, że koła poruszają się zawsze z tą samą prędkością obrotową, a co za tym idzie, na koła trafia różna wartość momentu obrotowego. W tej sytuacji nawet całkowity brak przyczepności na jednym z kół nie musi powodować unieruchomienia pojazdu, gdyż cały moment obrotowy trafia na drugie koło. Wystarczy, by miało przyczepność umożliwiającą przeniesienie momentu o takiej wartości, która wprawi pojazd w ruch i może on wówczas pojechać dalej.