Bioetanol to alkohol etylowy używany jako paliwo lub dodatek do benzyny, uzyskiwany z biomasy, czyli w praktyce z odpadów przemysłowych i spożywczych lub z pełnowartościowych roślin, takich jak zboża, buraki cukrowe czy ziemniaki. Jest odpowiewdnikiem biodiesla.
Paliwa z bioetanolem oznaczone są jako E90 lub E85 i wielu producentów samochodów oferowało auta z silnikami dostosowanymi do takiego paliwa. Czysty bioetanol oznakowany jest jako E100.
10 proc. bioetanolu to dopuszczalna ilość, jaką można stosować w standardowych silnikach benzynowych bez konieczności ich modyfikacji. Większy procentowy udział bioetanolu w benzynie (E85, czyli 15 proc.) wymaga odpowiednio przystosowanych silników. Zawarty w bioetanolu tlen zwiększa liczbę oktanową benzyny. Gazy spalinowe zawierają mniej tlenku węgla, węglowodorów, tlenków azotu, związków siarki i cząstek stałych.
Bioetanol produkowany z roślin uprawnych to pierwsza generacja paliwa, która budzi wiele kontrowersji. Otóż używane do jego produkcji rośliny służą również do produkcji żywności, zatem wytwarzanie w ten sposób paliwa powoduje wzrost cen żywności i tym samym głodu w krajach ubogich, gdzie bioetanol się wytwarza.
Do produkcji bioetanolu drugiej generacji wykorzystuje się odpady, czyli m.in. wióry drewna, słomę, odpady rolnicze, czy rośliny energetyczne, takie jak: wierzba krzewiasta, miskant olbrzymi, miskant cukrowy, spartina preriowa, czy palczatka Gerarda. Paliwo to nie konkuruje więc o surowce roślinne z branżą spożywczą.
Gatunkiem, który idealnie nadaje się do produkcji wierzba krzewiasta, którą charakteryzuje wysoki potencjał plonowania, zwiększona absorbcja CO2 oraz oszczędne gospodarowanie wodą. Uprawa jest stosunkowo łatwa, a same rośliny są odporne na ekstremalne warunki pogodowe i choroby. Ponadto, trawy energetyczne nie wymagają gleb wysokiej jakości, wystarczy V czy VI klasa, lub nieużytki.