Idea bezpośredniego wtrysku benzyny polega na tworzeniu mieszanki paliwowo - powietrznej bezpośrednio w komorze spalania. W tym ceku w komorze spalania umieszcza się końcówkę wtryskiwacza, a powietrze podawane jest przez zawór dolotowy. Wtrysk paliwa realizowany jest pod bardzo wysokim ciśnieniem, wytwarzanym przez specjalną pompę wysokociśnieniową. Paliwo przed otwarciem wtryskiwaczy akumulowane jest w szynie wysokiego ciśnienia.
Silniki z bezpośrednim wtryskiem paliwa mają zupełnie inną charakterystykę pracy niż samochody z wtryskiem pośrednim lub komorą wstępną. Dwie największe różnice to wyższy moment obrotowy w niższym zakresie obrotów oraz niższe zużycie paliwa.
Najczęściej silniki z wtryskiem bezpośrednim oznaczone są literą I w ich nazwach handlowych. Przykłady: GDI, FSI, TSI, TDI, IDE.
Problemem, który trudno rozwiązać, jest gromadzenie się nagaru w układzie dolotowym (zwłaszcza w silnikach benzynowych), głównie na grzybkach zaworów oraz w gniazdach zaworowych. Wynika to z faktu, że powietrze niezmieszane z paliwem (jak we wtrysku pośrednim) nie obmywa paliwem tych obszarów. Powoduje to po pewnym czasie kłopot z właściwym tworzeniem się mieszanki i spalaniem, ponieważ dochodzi nawet do sytuacji, że zawory dolotowe nie zamykają się w pełni.
Rozwiązaniem, choćby częściowym, tego problemu jest wtrysk podwójny, czyli pośredni i bezpośredni. W pewnych warunkach – zależnie od obciążenia – paliwo podawane jest pośrednio lub bezpośrednio.
Przeczytaj też: Jak zapobiegać gromadzeniu się nagaru w silniku i jak go usunąć?