Dobry czołg - mocny, niezawodny i bezpieczny zarówno z wyglądu, jak i w środku. A co do środka. Japończycy montują generalnie dziwne plastiki, piszę \"dziwne\", bo pierwsze wrażenie po ich dotknięciu jest kiepskie - taniość, sztywność, twardość. Ale proszę Państwa, przy rozbiórce wnętrza jeszcze nigdy żaden plastik w Pajero mi nie pękł, oczka, zaczepy i bolce są trwałe. Zatem do \"dziwnego\" wyglądu plastików w Pajero proszę się przyzwyczaić. Co do komentarzy niektórych o dużym spalaniu tego auta - to jest z całym szacunkiem nie na miejscu - w tego typu samochodzie, wszystko co jest poniżej 15 litrów/100 jest \"mało\". Kiedy kupujesz motor, np. Hondę CBR 1000 i zaczniesz dopytywać się o spalanie i jeszcze to komentować, sprzedający popatrzy się na Ciebie jak na idiotę. Tutaj jest podobnie. A tak przy okazji, Miećka Pajero pali 9,5 - 11,7 litrów przy normalnej, ale wcale nie krowięcej jeździe. I to jest wg mnie mało. Samochód generalnie jest dobry, to taki wół roboczy, nie znajdziesz lepszego, do dźwięku silnika można się przyzwyczaić, to skrzyżowanie Ursusa C360 z wolnossącym Golfem 1,9 D z lat dziewięćdziesiątych. Silnik jest wg mnie bardzo elastyczny, a dzięki pojemności 3,2 rozpisanej tylko na 4 cylindry, gdzie każdy tłok pokonuje dłuższą drogę niż np. w trzylitrówce z sześcioma cylindrami, skutkuje to konkretnym momentem obrotowym. Kiedy startuję, albo przyśpieszam, ryk silnika jest na tyle konkretny, że babcie na przejściach dla pieszych mdleją, ale dziewczęta oraz młode kobiety rzucają mi kwiaty i zalotne spojrzenia, nikt nie wymiotuje..., he he.

Ja jestem prawdopodobnie nieobiektywny, ale bardzo lubię \"Misia\". Poza tym to jest naprawdę solidny, twardy i trwały samochód. Wiadomo, jak się całe życie śmiga osobówkami, to trzeba się przyzwyczaić do tego, że w zakręty trochę wolniej, że wysoko się siedzi, że dynamika inna... Ale! Szybko się człowiek przyzwyczaja, że nie urwie miski olejowej, że chodnik to nie dramat, że śnieg to frajda a błoto jest fajne. Do spółki z ojcem użytkujemy ten samochód od ponad 2 lat i nie mogę powiedzieć, żeby któryś z nas jeźdźił kiedyś lepszym samochodem. Zdecydowanie polecam, należy jednakowoż znaleźć jak najlepszy egzemplarz - przebieg to nie problem, ważne, żeby nie był porozbijany, a do tego regularnie serwisowany. Utrzymując tę tendencję można mieć pewność, że auto się nam odpłaci bezproblemową jazdą.

Trzeba na nie patrzeć przez pryzmat terenówki i auta dużego. Największe zaskoczenie to to iz siedzi się bardoz wysoko. Samochód jest dość toporny ale w pozytywnym tego słowa znaczeniu. Po 290 tyś km auto jest sztywne. Nie było jezdżone w terenie. Samochód wygodny na trasy, jednak nie jest ekonomiczny;-)