Samochód ten ejst w rodzinie od nowości, czyli 7 lat, 6 lat jezdził nim mój ojciec, teraz ja go przejąłem, jednak znam jego historie od nowości.Pierwsze 2-3 lata były neistety serią zaskakujących niespodzianek, na początek, po pol roku użytkowania zardzewiały wszystkie znaczki i emblematy, wymieniano je oczywiscie na gwarancji, jednak jeżdżenie co chwila do ASO (które swoją drogą wykazalo sie brakiem choćby kszty fachowości) jest bardzo denerwujące. Poźniej po 60 tyś km zaskoczył, katalitator, po prostu padl i zapalila sie kontrolka check engine. Na szczescie został wymieniony na gwarancji. Po tym wszystkim robiło sie jednak coraz bardziej kolorowo, oprocz bardzo szybko zużywającego sie zawieszenia. Z rzeczy zaskakujących na nie: warstwa lakieru cieńsza chyba niż na paznokciach większości pań, po 100 tyś wytarke klamki do białego. Na tak: kultura pracy silnika, po ponad 200 tys nadal jest cichutki.

Postanowiłem napisać dłuższą opinię gdyż myślę, że jestem to winien mojemu Lancerkowi. Powiem szczerze, że po przygodzie z VW maiłem już dość niesprawdzających się historii o niezawodności niemieckich konstrukcji, które kończyły się dokładem co kilka miesięcy do skarbonki bez dna. Prawda jest taka, że niezawodnych samochodów już prawie nie ma- ostanie niezawodne Mercedesy/Golfy/Hondy/Suzuki zjechały z linii produkcyjnych lata temu. Koncerny motoryzacyjne już sobie skalkulowały, ze lepiej jest wypuścić co roku nowy model niż sprzedać samochód który pozbawi ich klienta na kilkadziesiąt lat. Teraz wszystko naszpikowane jest tak elektroniką, że poczciwy Pan Henio mechanik jak podniesie maskę to pot mu po czole spływa jak widzi tą plątaninę kabli, czujników, komputerów ukrytych pod masą plastiku. Teraz bez pięciu interfejsów diagnostycznych można nawet nie podchodzić do naprawy najmniejszej usterki w samochodzie. Są jeszcze jednak wyjątki, ale nie łatwo na nie trafić gdy jest się ogłupianym przez sponsorowane komentarze ekspertów, których pełno w Internecie i nie tylko. Jednym z ostatnich „ludzkich” Japończyków (i nie tylko) jest właśnie Lancer VIII. Jeżdżę nim już dwa lata (zrobiłem prawie 20 000 km) i zero wydatków poza materiałami eksploatacyjnymi. Jeżeli regularnie wymamiania się olej/paski/filtry to ten samochodzik odwdzięcza się prawdziwą niezawodnością i wiernością. Z zewnątrz nie jest tak opływowy i nowoczesny jak jego następca i inne konstrukcje wypuszczane po 2007 roku ale może właśnie dzięki temu nie jest kolejną Hondą Civic, które rzeczywiście przejeżdżają po kilkaset tysięcy kilometrów pod warunkiem ,że nie są pięć razy kręcone i dorżnięte przez poprzednich właścicieli. W tych pieniądzach samochód ten nie ma obecnie dla mnie konkurencji na rynku. Lata doświadczeń konstruktorów spod znaku trzech diamentów znalazły odzwierciedlenie w tym modelu. Jak powiedział mój mechanik „tu się po prostu nie ma co zepsuć”. Kolega który w tym samym czasie zakupił Mazde 3 za podobne pieniądze tylko, że z przebiegiem 150 000 km (pięć lat starszą) dołożył już swoje i powiedział mi krótko: „Ty to jednak na tym zakupie najlepiej wyszedłeś”. Kto lubi adrenalinie i samochód traktuje jak inwestycję ten niech pcha się w przygody z nowymi dieselkami i elektronicznymi zabawkami natomiast temu, kto rozglądają się za porządnym samochodem i zastanawiają się co to jest ten „Lancer” powiem tylko: „WARTO!”

całokształt jest bardzo dobry, autko wyróżnia się z tłumu, gdyż na naszych drogach nie ma zbyt dużo Lancerów, są mało popularne. dojeżdżając do skrzyżowania masz pewność że nie spotkasz takiego auta jak twój lancer:) ( a nie jak w przypadku np:golfa na skrzyżowaniu jest 10 takich samych aut jak twoje :P ) autko zwraca na siebie uwagę, dynamiczna linia, ładne kształty, dobre światła zarówno przednie jak i tylne, sporo miejsca, wygodne, ciche i w nawet ekonomiczne przy odpowiedniej jeździe:) polecam w 100 procentach ocena 5/5