Przejechałem ponad 100 tys. km w ciągu 10 lat, więc mogę coś o aucie powiedzieć. Kupiłem m.in. ze względu małą awaryjność i się nie zawiodłem. Wymiana klocków co 30-40 tyś., tarcze po 70 tyś. i po 110 tyś tarcze z zaciskami na tylnej osi. Po 100 tyś. jeszcze łożysko piasty, wydech i łączniki stabilizatora (naprawa z usługą 170 zł w 2021 r.!). To niewiele jak na 12-letni samochód. Części dostępne i tanie. Akumulator dopiero po 10 latach (na wszelki wypadek przed zimą, bo cały czas był dobry)! Sylwetka chyba się nie starzeje. Przestrzeni we wnętrzu dużo, nawet na tylnych siedzeniach. Bagażnik niewielki, ale to miejskie autko. Z silnikiem żadnych problemów. Na niskich obrotach mały moment. Trzeba się przyzwyczaić i w razie potrzeby wcisnąć mocniej. 95 KM wystarczające. Spalanie w jeździe miejskiej: 6 l latem, 6,5l zimą. Na autostradzie dużo większe, ok. 7,5l . Za to przy jeździe 90-100 km/h potrafił zejść poniżej 5 litrów (trasa w góry po starej jedynce) . Oleju nigdy nie dolewałem między wymianami, chyba w ogóle nie bierze. Oczywiście trzeba się przyzwyczaić do grubych słupków i wrzucania wstecznego (dwie sekundy pauzy po wyczuciu oporu i ładnie wsteczny wskakuje). Fotele wygodne. Dobrze się prowadzi, choć bez przesady na zakrętach. Zawieszenie mógłby mieć trochę bardziej miękkie. Duży plus za składanie tylnych siedzeń i uzyskuje się płaską podłogę. Można wtedy przewozić nawet pralkę i inne duże gabaryty. W wyposażaniu nie było zapasowego koła, ale miejsce na nie jest. Wrzucam tam koło z zimową/letnia oponą, bo mam dwa komplety kół. Mechanik nie narzekał na trudności, raczej to proste auto do napraw. Colt nie jest popularny i rzadziej spotykany w ofertach sprzedaży, więc kupiłem go dużo taniej niż porównywalne auta z segmentu B przy bardzo dobrym wyposażeniu na tamte czasy. Chyba tak jest do tej pory.

Przesiadłem się do tego samochodu w tym roku. Znałem ten model, był już kiedyś używany w rodzinie, ale z silnikiem 1.1, moim zdaniem to nie jest dobry napęd do tego samochodu. Ja mam wersję z silnikiem 1.3. Wcześniej używałem samochodów dużych, miałem kolejno dwie hondy accord-6 i 7 generację. Przesiadka na mniejszy samochód była powodowana poszukiwaniem funkcjonalności i niższych kosztów utrzymania. Na temat komfortu jazdy w porównaniu z accordami się nie wypowiem, bo nie porównuje się samochodów z różnych segmentów;-) Colt jest głośny, jazda z nim sprawia wrażenie, że jest także twardy, ale to mylące, zawieszenie nie jest sprężyste tylko miękkie. No, ale właśnie...To co istotne, to przestrzeń we wnętrzu, po rozłożeniu tylnej kanapy samochód zamienia się w małą bagażówkę, tym bardziej, że istnieje możliwość płaskiego położenia oparcia kanapy. Samochód prowadzi się stabilnie, nie kładzie się w zakrętach, dobrze hamuje. Mały silnik 1.3 ma boleśnie niski moment obrotowy, szkoda, bo moc dla tego samochodu jest wystarczająca. Przeciągnięcie go do 4-6 tysięcy obrotów daje lepszego kopa niż w moim accordzie 6 z silnikiem 1.8...Ale wycie tego silnika na wysokich obrotach jest nieco przerażające;-) Tym niemniej, konkurencja w postaci fabii, corsy, fiesty itp. wyposażonych w silniki wolnossące może czuć się na światłach pokonana;-) Największa wada moim zdaniem to spalanie. Po niedużym aucie wyposażonym w mały silnik benzynowy spodziewałbym się oszczędności. I tak jest dopóki samochód traktujemy delikatnie, na trasie nie przekraczając 80/90 km na godzinę. Jeśli jednak jeździmy coltem dynamicznie jego spalanie zrówna się z kompaktami z silnikiem 1.6. W mieście np. można osiągnąć spalanie na poziomie 7,0 litrów, ale nie jest problemem dobić do 10. Na trasie można mieć ok. 5,5 litra, ale można mieć 8.0. Jest w tym samochodzie paradoks, który polega na tym, że jego silnik wysokie obroty lubi, ale wtedy sens tego samochodu jako taniego środka komunikacji zanika, bo pali jak samochód duży.

Całkowicie bezobsługowy i bezawaryjny samochód. Wspaniały silnik, trwałe zawieszenie, reszta jest już kwestia sporną ;) W mojej rodzinie ma dożywocie. Nie sprzedam i nie oddam, chyba ze nagle zaczną się dziać jakieś cuda i zacznie generować poważne wydatki- w myśl zasady: nigdy nie mów nigdy. Auto jest jednak pełne kompromisów. Proste, bezawaryjne zawieszenie nie daje wspaniałego komfortu. Jednakże 9 lat jeżdżenia po Śląsku bez wymiany ani jednej czesci, wynagradza ta niedoskonałość. Silnik wspaniałe mruczy i ma niezłe kopyto na wyższych obrotach i można objechać naprawdę niezle bryki tym brzdącem. Nie posiada turbiny i dziwnych rozwiązań. Przy normalnej eksploatacji ciężki do zarżnięcia. Spalanie mniejsze o pół litra czy litr byłoby naprawdę przyjemne, jednak prostota i bezawaryjność jest warta tych paru zł więcej na każde 100 km. Różne auta miałem, w tym wspaniałe VW i już w sumie nie wierze w bajki o niskich kosztach utrzymania Passata, BMW czy jakiegoś A4. Przykładowo spalanie 5l na trasie, a co rok remont zawieszenia za 1500zl. Auto jest budżetowe, nowe nie kosztowało wiele, na tle konkurencji oczywiście. Uzyte we wnętrzu materiały nie grzeszą jakością. Czuć i widać słabe plastiki, tapicerkę. Fotele są dla mnie niewygodne, wybieram wiec Renault, które tez posiadam, a Coltem popyla teraz głównie żona. Nic jednak nie trzeszczy i trzaska, wszystko działa. Plastiki tez jakoś nie wypłowiały. Podobnie jest z wnętrzem, również kompromisy. Nadmuchana kabina, to dość mały bagażnik. Auto duże nie jest generalnie wiec można to zaakceptować. Myśle, ze jednak projektanci mogli się bardziej wysilic i nieco inaczej zaprojektować wnętrze nie tracąc wiele miejsca w kabinie. Takie to właśnie auto, pełne kompromisów. Trzeba wiec świadomie wybrać.