Po jednym roku mogę już co nieco napisać o wrażeniach z użytkowania Sonaty. To jedno z najładniejszych aut, jakie kiedykolwiek wyszło! Jest niesamowicie wygodne i przestronne, pojemny bagażnik zadowoli niejednego i dobrze znosi LPG (warunek by montować instalację u wyspecjalizowanego gazownika). Sonatka idealnie sprawdziła się w podróży poślubnej- dystans 400 km pokonuje się miękko i przyjemnie jak na kanapie ;). Fakt że przy wyższych prędkościach autem nieco buja na zakrętach (miękkie zawieszenie), ale w końcu stworzono ją z myślą o byciu komfortową limuzyną. Mnie osobiście bardziej podobają się egzemplarze poliftingowe (których niestety jest bardzo mało)- przeważają wersje z 2.0 164 km i diesel, a 3.3 V6 praktycznie nie występuje w Europie (niewiele osób je kupowało). Poliftingowe 2.0 (kod silnika: G4KD) co prawda demonem prędkości nie jest, ale gdy potrzeba nagłego wyprzedzenia to przy redukcji nieźle się zbiera to prawie 1,5 tonowe auto. Silnik raczej dla kogoś kto lubi spokojną jazdę. Żądni wrażeń niech znajdą jednorożca z 3.3 V6 ;). Przy zrównoważonej jeździe 2.0 pali między 9-10,5/100 km w cyklu mieszanym. W trasie na 45l lpg (jazda między 90-110 km + okazjonalne wyprzedzanie) auto zrobiło ponad 500 km, więc to naprawdę niezły wynik. W tym konkretnym silniku producent schrzanił coś z katalizatorem/wiązką kabli do drugiej sondy lambda lub oprogramowaniem w ECU, bo większość egzemplarzy z przebiegiem powyżej 170 kkm ma zapalony 'check engine' i najczęściej pokazuje błąd 'zbyt ubogiej mieszanki za katalizatorem' lub 'grzałka drugiej sondy lambda- błędne działanie'. Ja po wymianie dwóch sond lambda i sprawdzeniu katalizatora (gdzie auto ma normalne osiągi) poddaję się, bo większość mechaników zmienia tylko części, nie szuka źródła problemu a błąd cały czas się zapala. Co ciekawe- "check" sam gaśnie nawet na kilka dni gdy często pada deszcz... Zarówno 2.0 jak i 2.4 (oba mają rodowód Mitsubishi, a Hyundai dodał im zmienne fazy rozrządu na obydwu wałkach) są bardzo wrażliwe na jakość oleju- warto zalewać je czymś dobrym (Valvoline, Millers, Liqui Molly, Motul) i zmieniać przynajmniej raz w roku lub co 10 kkm. Ktoś kto to zaniedbuje skazuje siebie lub następcę na klepiące panewki korbowodowe lub nawet zatarty silnik... Niestety Hyundai zrobił w tych silnikach za małe kanały olejowe, które mogą się "zaczopowywać" i wtedy mamy całą jednostkę do wymiany. Ci jednak co pilnują interwałów olejowych robią na tych silnikach po kilkaset tysięcy kilometrów bez problemu. Ich plusem jest względnie prosta konstrukcja z wtryskiem pośrednim (dlatego dobrze nadają się do LPG) i łańcuch rozrządu, który dla świętego spokoju warto jednak wymienić przy 200 kkm. Nie ma problemu z dostępnością części przedniego zawieszenia, układu hamulcowego, chłodzenia czy klimatyzacji (o dziwo można jeszcze w 2022 kupić chłodnicę, osuszacz klimy czy nawet kompresor), ale już typowo eksploatacyjne części silnika jak napinacz paska potrafi kosztować absurdalne 500 w zamienniku.... W wyspecjalizowanych sklepach można też nawet dostać niektóre części elektroniki w oryginale (np. czujnik położenia wału korbowego kosztuje między 200-250), ale tylne zawieszenie (wahacze) nie ma w ogóle zamienników- najczęściej są tylko gumy stabilizatora i same łączniki stabilizatora). Bolączką Sonat tej generacji są przedwcześnie rdzewiejące belki + wahacze tylnego zawieszenia jak i "most-sanki" przedniego. Była na nie akcja serwisowa (konserwacja lub nawet wymiana belki tylnej) i przy oględzinach auta warto sprawdzić jak wyglądają te elementy podwozia. Kolejnym minusem jest rdza- z jednej strony auto ma prawo rdzewieć po kilkunastu latach, z drugiej jednak rdza potrafi wyłazić w dziwnych miejscach- np. u niektórych nad szybą czołową, u mnie na całej długości rantu jednych przednich drzwi, na klapie bagażnika nad tablicą rejestracyjną czy pod okleiną drzwi w miejscu łączeń blachy. Standardem są rdzewiejące tylne nadkola na dole i na górze- ja na szczęście temat rdzy ogarnąłem i powinien być spokój na kilka lat. Pozostanie tylko jeszcze odnowienie fotela kierowcy (skóra na boczku fotela się przetarła), konserwacja podwozia i auto będzie dopieszczone. Trafiła mi się prawdziwa srebrna perełka, z beżową skórą i drewnianymi wstawkami, z prawie pełnym wyposażeniem, zakupiona od sympatycznego Pana z pomorza, którego serdecznie pozdrawiam dziękując za tę transakcję! :) Jeździłem już czterema autami w życiu, ale żadne nie wyglądało, nie jeździło i nie cieszyło tak jak Sonata NF! :)

Gdy podczas rozmów o moim zamiarze kupna auta ktoś wspomniał o SONACIE, to miałem jak większość głupi uśmiezek. Gdy zasiadłem w salonie nie mogłem wyjśc z podziwu do postępu jaki osiągnęli koreańczycy. Pod koniec miesiąca byłem już szczęśliwym posiadaczem HYUNDAI\'A SONATY. W trakcie dalekich podróży uśmiechałem się, gdy na poboczu widziałem BMW, Toyoty czy VW z podniesionymi maskami i zdenerwowanych kierowców. Jeśli komuś nie przeszkadza znaczek na masce to samochód godny tylko polecenia. Bardzo komfortowy z ogromnym wnętrzem za cenę niemieckiego dobrze wyposażonego kompaktu. Interesowałem się również Passatem czy Mondeo i każdy z nich z takim samym wyposażeniem był o 40% droższy. Jedyna rzecz, której może brakować, to światła ksenonowe (nie do osiągnięcia nawet na zamówienie). Stonowana linia limuzyny pozwala przypuszczać, że auto nie zestarzeje się zbyt szybko. Jedyny minus, to wciąż niezbyt wysokie postrzeganie marki i utrata wartości.

Do Hyundaia Sonaty zawsze miałem szczególny sentyment. Jeżdżąc kompaktami, z zazdrością spoglądałem na koreańską limuzynę i jej masywne gabaryty. Wreszcie przyszedł moment na zmianę samochodu, czyli zaczęło się oglądanie różnych małych i dużych aut. Z czystej ciekawości wszedłem na stronę hyundaia i oczywiście kliknąłem na zakładkę z Sonatą, której sylwetkę trochę zapomniałem (w końcu zbyt wiele ich po naszych drogach nie jeździ). Po przeczytaniu bogatej listy wyposażenia i obejrzeniu zdjęć, spojrzałem jeszcze od niechcenia na cennik. I nagle WOW! Czy ja dobrze widzę? Ten wielkowóz o gabarytach Audi A6 kosztuje tyle co średnio wyposażony niemiecki kompakt a przy tym reprezentuje wyższy segment, ma już zupełnie konkretny silnik, nieporównywalnie więcej gadżetów i miejsca w kabinie. Inne nowe samochody tej samej klasy, z podobnym silnikiem i wyposażeniem liczyły sobie średnio 15-25 tys. zł więcej. Za co? Za reklamę w mediach chyba. Bez wahania udałem się do salonu żeby najpierw zobaczyć czy zdjęcia w internecie oddają rzeczywisty wygląd auta. Nie oddały. W realu prezentował się jeszcze bardziej okazale. Obejrzałem go ze wszystkich stron, usiadłem w środku i już wiedziałem że albo ten albo żaden. Precz z przepłaconymi kompaktami. Gratis dostałem lakier i czujniki parkowania dostępne dla bogatszej wersji silnikowej. Powiedziałem sakramentalne "TAK" i po niedługim czasie stałem się posiadaczem wyjątkowego samochodu. To wszystko wydarzyło się rok temu. Od tego czasu niewiele zmieniło się, jeżdżę dalej Sonatą, każda jazda to przyjemność, każdy kilometr to frajda. Nie żałuję wyboru. Niektórzy oglądają się za tym samochodem, niektórzy nie. To nie ma większego znaczenia. Sonata całkowicie spełnia moje oczekiwania jeśli chodzi o wygodną limuzynę, bezawaryjną i z mocny elastyczny silnik. Auto jest kompletnie niedoceniane przez innych. Za to dla mnie jest jedyne w swoim rodzaju.