Samochód jako całość uważam za bardzo udany model. W tym segmencie ciężko znaleźć coś co miałoby więcej miejsca w bagażniku, dla pasażerów i kierowcy. Pakowność to jego główna cecha. Przez te 6 lat użytkowania nie miałem ani jednej awarii. Prowadzi się bardzo dobrze, dobrze trzyma się w zakrętach. Na minus na pewno trochę twarde fotele i zawieszenie wyregulowane raczej na twardość nie komfort. Spalanie w mieście to duży plus. W trasy do 250km lub 3 godzin się nada. Powyżej to już niestety trochę masochizm. Chociaż sam zrobiłem kilka tras w stylu Warszawa - Pogorzelica.

Nie wiem czy moja ocena się spodoba ale należę do ludzi mniej zamożnych i jest to dla mnie samochód, który traktuje jako rodzinny. Jest też pierwszym i chyba ostatnim (ze względu na pogorszenie sytuacji ekonomicznej) w życiu który kupiłem nowy w salonie. Szukałem samochodu w okolicach 50.000 zł. Myślałem o ix20, Vendze, Merivie, Astrze, Rapidzie, Roomsterze i innych podobnych. Kilkoma jeździłem kilka odpadło w czasie oglądania. Ostateczną decyzję pomiędzy Hyundaiem ix20 a Hondą podjąłem ze względu na średnie zużycie paliwa w samochodach do jazd testowych. Obydwa miały przejechane około 150-200 km od tankowania a komputer pokazywał 9,3 w ix20 i 7,5 w Jazzie. Ostatecznie wybrałem Hondę i postanowiłem dołożyć trochę do wersji Confort za którą dałem 58.000 zł. Po dwóch latach i 24 tyś km raczej nie żałuję. Na pewno żal utraty wartości samochodu ale po 13-tu używanych raz postanowiłem zaszaleć. Samochód używam w małym mieście ok. 6.000 mieszkańców. Mam żonę i dwoje dzieci 21 i 14 lat. Syn student w zasadzie już z nami nie jeździ. Ma Yarisa. Co roku jeździmy nad Bałtyk (800 km w jedną), kilkanaście razy w roku 100 km do najbliższego dużego miasta (Rzeszów) trochę wycieczek po Bieszczadach i Słowacji, raz w tygodniu zakupy. Jeżeli chodzi o ilość miejsca to niestety nie ma szans do poprzedniego Partnera, którym jeździłem 6 lat ale to w zasadzie dostawczak. W swojej klasie a nawet w klasie kompakt to raczej nie spotyka się auta o większej ilości miejsca. W salonie Hondy namawiano mnie Civica ale gorzej mi się do niego wsiadało i jakoś tak mnie ściśle otaczał z każdej strony. Hyunday był co prawda większy, przestronniejszy i wygodniejszy w środku ale obawiałem się większego zużycia paliwa i gorszej dnamiki (większa masa).

Samochód nie jest zły ale też i niczym nie powala. Ani osiągami silnika które są dość mizerne (potencjał 100 KM do wykorzystania dla młodych sportowców którzy się przesiedli z Cinquecento i kręcenie silnika do 5 tysiecy sprawi im radość z posiadania sportowego bolidu, a i to na chwilę bo po tygodniu stwierdzą ze to auto i tak jest słabe) , ani skrzynią biegów (nie jest zbyt precyzyjna i zdecydowanie brakuje 6 biegu) ani prowadzeniem (które jest wręcz fatalne i strach tym autem szybciej pojechać bo wtedy ono zaczyna żyć własnym życiem). Wykonanie ogólnie też dość liche, plastiki twarde, poza tym w kokpicie co element to z innej parafii, klamki malowane na srebrno (o śrubach które widać pod klamka już nie wspominam bo to jest w dzisiejszych czasach wręcz śmieszne) a już obwódki wokół nawiewów są a\'la chrom. Groch z kapustą. Ogólnie stylistyka wnętrza wydaje się dość przypadkowa i jakby sklecona naprędce z różnych elementów zabranych z innych modeli. Kolejna rzecz to komputer pokładowy i jego wskazania. Po pierwsze strasznie mnie razi że zegary i reszta podświetleń są bursztynowe a wyświetlacz komputera jest biały (szary, srebrny jak kto woli) wygląda to dość dziwnie i nieprzyjemnie (rozumiem że jest to pozostałość z wersji przed liftem gdzie nawet radio było podświetlone na taki trupi kolor...brr, ale dlaczego niektóre elementy na wyświetlaczu są jednak pokazywane w kolorze bursztynowym (np. ikonka informująca o mozliwym oblodzeniu drogi?. Druga sprawa to rezerwa paliwa, komputer pokazuje że zostało 0 km a w baku jest jeszcze 12 litrów. Co to ma być?. Następnym elementem który wzbudza uśmiech politowania jest skokowa regulacja oparcia fotela...bez komentarza. Generalnie samochód nie jest wg mnie wart swojej ceny, niby w standardowym wyposażeniu oferuje dużo (posiadam wersję Elegance)ale jednak konkurencja daje praktycznie to samo (a nawet czasem więcej. np. bluetooth, nawigacja) za mniejsze pieniądze. Wydaje mi się że Honda działa w myśl zasady: \"Dużo i tak tego nie sprzedamy a ci co kupią Jazza wezmą wszystko co im się da, bo i tak najważniejszy jest dla nich znaczek na masce\". Można i tak, ale konkurencja nie śpi o czym dobitnie świadczą rankingi sprzedaży.