Auto jak na swoje lata dość ładne, solidne i wygodne. Również było dobrze wykończone. Zwłaszcza w wersji S z ładnymi welurami i drewnianymi wstawkami. Prowadzenie w porządku ale silnik niby prawie 150 koni, a dynamika słaba. Żeby jako tako jechać trzeba kręcić powyżej 4 tysięcy obrotów. Z wad to korozja w dziwnych miejscach. Np zaawansowana na wózku zawieszenie przód. Ogólnie auto trochę przereklamowane tak samo jak jej następca. Droga, rdzewiejąca tyle że wygodna i ładna jak na swój wiek. Jest sporo aut z tych lat tańszych, które oferują więcej i tak nie rdzewieją.

Wersja 2.0 ES, najlepsze auto jakie miałem, teraz żałuję trochę, że ją sprzedałem. Może zacznę od tego, że po prawie 20 latach nie miała praktycznie żadnych śladów zużycia wewnątrz oprócz wytartej skóry na kierownicy i bardzo delikatnie wgniecionego fotela kierowcy. Jakość wykonania po prostu powala, przez 2 lata nie usłyszałem ani jednego skrzypnięcia w środku, w 18-letnim aucie. Druga sprawa: komfort jazdy: ileż to razy myślałem, że mi zgasł, a to po prostu brak jakichkolwiek odgłosów i wibracji silnika na wolnych obrotach; widoczność jak na sedana dobra, polecam zamontować czujniki parkowania z tyłu. Na trasie super. Wygodne, łyka kilometry aż miło, mocy nie brakuje, może delikatnie zbyt głośno jak na ten segment przy większych prędkościach (szum). Główny minus to niestety rdza, która pojawia się w miejscach typowych dla tego modelu: łączenie ściany grodziowej z nadkolami, sanki(!) zawieszenia z przodu bardzo trudno dostępne i nadkola. Dodatkowo u mnie (i nie tylko) kilka dziur nad i pod uszczelką przedniej szyby, w podłodze niestety też, w tylnych nadkolach już dziury na przelot no i zaczynało brać progi, które nie istnieją jako część - trzeba wyciągać z innej. Resztę napiszę w osobnych kategoriach.

Zakupiłem to auto dlatego... bo chciałem... nie zważałem na ostrzeżenia innych. Nie mogę powiedzieć, że żałuję, bo nie. Na zakup dla małej rodziny w zupełności wystarczy. Stosunkowo bezawaryjny i wygodny