ogólnie polecam jako pierwszy samochód do nauki jazdy, lekki tył napęd na tył nad i podsterowność, wymaga cierpliwości i jakiegokolwiek przywiązania i wiedzy technicznej na prostym poziomie. Ten który jeżdzi u mnie w rodzinie jako 2 auto tylko raczej po mieście terazjest otoczony opieką raczej. Za cene 1500 - 2000 tysie można kupić takie cudo jak moje. Zaznaczam że jest to polonez Caro z 92 r. kolor seledynowy metalic + elektryka szyb z przodu - 4 tarczówki ( prawdopodobnie wersja eksportowa do Włoch) - kupiona za 86 mln zł z tego co pamietam w polmozbycie ( ojciec wziął tego bo innego nie było, a ten był droższy o 8 mln od standardowej wiśni :)). Będę jeździł do zdechu tej maszyny, albo oddam kiedyś szwagrowi na dobicie, gwarantuje że 20 lat na pewno osiągnie zanim odejdzie do lamusa.

Mimo wielu wad, niedoróbek i archaicznej konstrukcji jest to samochód udany. Łatwość obsługi oraz naprawa jest dużą zaletą tego samochodu z (punktu eksploatacyjnego). Jeśli masz w sobie smykałkę do dłubania przy samochodach to polonez nie sprawi żadnego problemu. Chociaż mógłby mieć troszkę lepsze blachy, mniejszą awaryjność i żwawszy silnik. Reszta to kwestia indywidualna.

no cóż nie jest to japończyk, ale jest tani w kupnie i eksploatacji, a to się liczy, jest mocny i wytrzymały jak muł. Jeżdżę dużo bo 2000km miesięcznie, stosuję dobry olej, klocki Lucasa, hamuje jak brzytwa, jak na 1992 rocznik to blachy dzielnie się trzymają, trochę będę musiał już w tym roku porobić, głownie drzwi. Ogólnie jestem bardzo zadowolony