Autem tym jeżdziłem od 1985 do 1991 roku. Mechanike serwisowałem samodzielnie. Za to blacharz miał wciąż pełne ręce roboty... Blacha przekoszmarna - w oczach rdzewiała jak ... przysłowiowy Fiat z tamtych lat. Nie pomagały żadne konserwanty: cudowne Fluidole czy Silwosy, Kortaniny, Kompleksory i minie. Tudziez zachodnie smarowidła. Raz nieomal skończyło się... cudownym ocaleniem: przy szybkim i ostrym skręcie w lewo nagle urwało się... przekorodowane - w całkowicie niewidocznym i niedostępnym miejscu - zawieszenie prawego drążka reakcyjnego. W aucie rozjechały się przednie koła - więc w efekcie zarzuciło i zatrzymało się gwałtownie na samym środku pasa o ruchu przeciwnym. Bogu dzięki w tym momencie akurat pustym... Autkiem tym za to można było "zaszpanować": choćby z racji efektownego wyglądu (miałem ten model z "poddartym" tylnym i przednim zderzakiem) no i ruszając z piskiem opon spod świateł i zostawiając daleko w tyle wszystkie ówczesne samochody. Po za benzynowym Golfem 1300 Ritmo nie miało konkurencji w zrywności i przyspieszeniu! Ładnie wchodzące w zakręty i stosunkowo nieźle "trzymajace się" drogi. Idealne na podryw... Więc mimo poważnych wad wspominam je nieźle :))) Ale raczej nie kupiłbym go ponownie.

Jakby na to nie spojzec bylo to auto roku ´78, jak na te lata jest bardzo nowoczesne. poza blacharka to auto jest oki, ale jak jest dobrze zachowane i utrzymywane to sie dlugo pojezdzi, auto duze tanie i wygodne i na czasie bo to klasa kompakt. z checia bym kupil jeszcze jedno ritmo ale tym razem jakies TC

jak dla 21 latka - BOMBA , nic więcej nie trzeba