Po blisko dwóch latach użytkowania zamieszczam małą aktualizację swojej opinii, bo teraz mogę już powiedzieć więcej. Podczas szczegółowego badania rynku, doktoryzowania się ze wszystkich nowych miejskich aut, najmniej czasu poświęciłem pandzie, a w końcu ją kupiłem trochę w ciemno, bo już miałem dość analizowania wszystkich za i przeciw. Decyzja okazała się strzałem w dziesiątkę! Biorąc pod uwagę stosunek jakości do ceny, panda jest nadal bezkonkurencyjna. Oczywiście są auta bardziej designerskie, ale wszystkie mają trzycylindrowe motory, które maksymalny moment obrotowy i moc uzyskują gdzieś pod koniec skali obrotomierza. W pandzie mamy normalne 4 cylindry i pojemność 1,2. Owszem, Swift ma silnik 1,2 i 90 KM, bardzo fajny, ale to już trochę wyższa półka cenowa. Ewentualnie jest jeszcze KIA Picanto, też 1,2 i ponad 80 koni, ale tu znowu trzeba zapłacić 10 tys. więcej. Po przesiadce z większych aut doceniłem też fakt, że pandą udaje się zaparkować w takich miejscach, w których wcześniejszymi autami nie było o tym mowy.

Dlaczego Panda? To wprawdzie efekt wielu kompromisów, ale z każdym dniem użytkowania tego autka utwierdzam się w przekonaniu, że warto było iść za głosem rozsądku. Właściwie nowy samochód nie był mi potrzebny, bo jest w rodzinie nowe duże auto, które załatwia nam sprawy dalszych wyjazdów, gdzie liczy się komfort, pakowność i zaufanie do pojazdu, więc mogłem sobie dalej jeździć do pracy 11-letnim jeszcze całkiem zdrowym małym volkswagenem. No ale cóż, każdy ma prawo do własnych fanaberii. Badając rynek, brałem pod uwagę różne auta: od Fiesty za 54 tysiące, poprzez vw Up!, Citigo, Fiata 500, aż wreszcie stanęło na tym, że skoro ma być w jednym gospodarstwie drugie nowe auto, to niech będzie „po taniości" i skończyło się na Pandzie za 37 tys., bo po co żyłować i płacić kolejne tysiące za przyciski na kierownicy, czy tablet wbudowany w deskę rozdzielczą. Poza tym Fiat, jako jedna z nielicznych marek, umożliwia bezproblemowe założenie instalacji LPG bez utraty gwarancji (wprawdzie tylko w ASO, ale nie jest jakoś strasznie dużo drożej niż gdzie indziej). Auto ma (prawie) wszystko, co potrzeba, czyli klimę i radio i przede wszystkim JEST NOWE. Wprawdzie wszystkie moje poprzednie używane auta były względnie bezproblemowe, nie nadziałem się na przysłowiowa minę, ale jednak nowe to nowe! Rozczarowuje natomiast nieco „terrorystyczna" polityka Fiata w kwestii wyposażenia - albo kupisz wersję o 4 tysiące droższą, albo uprzykrzymy ci życie nie dając ci kluczyka z pilotem. Tak, w wersji Easy jest centralny zamek, ale bez pilota w kluczyku! Trochę dziwne, skoro jest dużo przecież droższa klimatyzacja, to dlaczego nie może być czegoś tak dzisiaj oczywistego jak otwieranie auta pilotem? Głupia polityka. Wstyd. Paradoksalnie za to auto jest całkiem wygodne. Przejechałem nim niedawno prawie 700 km w jeden dzień i nie byłem zmęczony bardziej niż autach uchodzących za bardziej komfortowe. Nadwozie wyładniało, ma trochę przebojowy design (squircle), auto jest sympatyczne i z każdym dniem lubię je coraz bardziej, a ono pięknie mi się za to odwdzięcza.