Auto bardzo ładne i niedrogie mechanicznie w utrzymaniu. Części te same, które można spotkać w popularnych modelach grupy PSA. Niestety priorytet wyglądu najbardziej odczuwalny jest we wnętrzu gdzie nie ma sensownego miejsca na kubki. Poza miejscem w drzwiach (gdzie przy każdym ich zamknięciu wszystko chlapie z kubka do wnętrza) nie ma żadnej możliwości odłożenia kubka. Nawet miejsce w drzwiach jest symboliczne i na wysokość mieści się tylko mały kubek kawy ze stacji benzynowej. Silnik 2.0 HDI 163KM wystarczający w zupełności, ale skrzynia automatyczna rodem z lat 90-tych - bardzo ospała. No i główna wada - zawieszenie ...a w zasadzie jego twardość. Przy 172 tys. km żadnych poważnych usterek, ale drobnych znacznie więcej niż w Mondeo MK4 - przeskakujący ogranicznik w drzwiach, poluzowana linka drążka skrzyni biegów przez co w pozycji "P" stuka we wnętrzu samochodu, nie najlepiej spasowane uchwyty drzwi (skrzypiące), tuleja wahacza (30 zł tuleja, 200zł wymiana!) Poza tym samochód bardzo ładny z oryginalnym wnętrzem. Mimo to osobiście po roku użytkowania wciąż nie poczułem tego efektu "wow", który czułem nawet w moim poprzednim samochodzie Mondeo MK4. Nie ma sensownego wytłumaczenia dlaczego tak jest.

Generalnie uważam, że samochód jest pod wieloma względami wspaniały, choć szczerze trzeba przyznać, że ma kilka drobnych słabości, które nie mogą jednak w żaden sposób przesłonić bardzo pozytywnej oceny auta. Przede wszystkim należy zwrócić uwagę na najistotniejszą cechę samochodu, która ze względu na skomplikowanie konstrukcji ma kluczowe znaczenie tj. trwałość i awaryjność. W tym przypadku auto należy wystawić maksymalną ocenę. Nic się nie psuje pomimo sporego przebiegu. Zarówno jeśli chodzi o silnik elektryczny, jak i spalinowy oraz akumulatory, specjalny system start-stop a także elektronikę. Warto odnotowanie jest fakt, że DS w zakresie konstrukcji systemu korzysta ze sprawdzonych rozwiązań Panasonica (znajdujących się również w hybrydach Toyoty i Lexusa), zatem nie ma się czego obawiać. Również ceniony silnik diesela jest specjalnie dostosowany do częstszych wyłączeń i włączeń i czyni to kulturalnie, a w czasie jazdy praktycznie nieodczuwalnie. Poza tym tylko hybryda DS5 ma tylne zawieszenie wielowahaczowe, co zdecydowanie czuć podczas jazdy i pokonywania nierówności. Trzeba również wspomnieć o trybach jazdy, które istotnie zmieniają charakterystykę prowadzenia oraz o napędzie na cztery koła, który świetnie się sprawdza na ośnieżonych i pokrytych lodem drogach. Również bezszelestne jazdy w korku stanowią dopełnienie pozytywnego obrazu samochodu. Do tego świetnie urządzone i spasowane wnętrze wykonane z pierwszorzędnych, trwałych materiałów o wyjątkowej urodzie i niepowtarzalnym stylu. Generalnie bardzo polecam taką przygodę z nieoczywistym motoryzacyjnym odkryciem. Zdecydowanie najlepszy samochód spośród tych, które miałem dotychczas.

Próbuję znaleźć jakieś pozytywy tego auta , ale niestety. Od momentu kiedy przyszło mi się z nim zmierzyć to auto to jedno wielkie nie. Jak dla mnie chyba jedyny plus to tempomat oraz podgrzewane siedzenia. Starałam się przekonać do designu, lini..czegokolwiek ale niestety. Auto nie dość ,że kompletnie nie ekonomiczne (zdaję sobie sprawę z tego ,że na linię premium trzeba mieć premium portfel) psuje się częściej niż którekolwiek z aut jakie mam w swojej pamięci. A nie!! Jest jeden plus :) Auto potrafi zaskoczyć na drodze! To prawda- odstawi numer w najmniej oczekiwanym momencie (tu paproszek, tam termostacik ) Nie myślcie sobie ,że to auto dla spokojnych emerytów ceniących sobie spokój i bezpieczeństwo. To prawdziwy dostawca adrenaliny i to przez duże A. Jazda tym autem to niezła przygoda :D Nigdy nie wiesz, czy dojedziesz za zakręt i co tym razem wymyśli owy potwór :) Wracając do przyziemnych tematów- środek nie zaskakuje, paskudna widoczność (rama pomiędzy szybą przednią a boczną co zdecydowanie utrudnia poruszanie się. Nie wspomnę o szybie tylnej, która nie dość ,że jest mała to jeszcze zasłonięta przez środkowe oparcie na tylnym siedzeniu. Auto bardzo twarde w zawieszeniu - wrażenia jak po jeździe wozem drabiniastym ( nie urągając koniom). Wybaczcie Panowie, ale niestety pomimo starań i Waszych zachwytów nad autem (nie ukrywam , czytałam je z bardzo dużym zdziwieniem, ale je szanuję ) nie mogę wypowiedzieć się inaczej.