Informacje o Daihatsu Sirion I

Fajne, nietuzinkowe auto, ale z pewnością nie dla każdego. Zewnętrzenie wygląda mało poważnie, ale wzbudza duże zainteresowanie i pozytywne reakcje. Ma miekkię blachy i zdarza mu się korodować. Wersja Sport jest dużo atrakcyjniesza wizualnie z uwagi na zderzaki i dokładki. Wewnątrz przestrzeni na przednich siedzeniach wystarczająco, z tyłu raczej skromnie, bardziej dla dzieci niż dorosłych. Nietypowa pozycja ze kierownicą - deska rozdzielcza wydaje się być bardzo nisko. Materiały wykończeniowe przeciętnej jakości, ale za to ciekawe wzrornictwo. Wersja Sport w przedlifcie ma znacznie lepsze fotele oraz wzór tapicerek. Bagażnik mały, ale nie bardzo mały. Na plus bogate wyposażenie. Mój egzemplarz miał: klimatyzację, halogeny, wspomaganie, ABS, 4xelektryczne szyby, aluminiowe felgi, niezle naglośnienie, białe tarcze zegarów, peforowaną kierownicę i mieszek dzwigni zmiany biegów...Na prawdę dużo jak za tak skromne pieniądze za jakie obecnie nabywa się te auta. Kluczową sprawą jest jednak zespół napędowy. Z silnikiem 1.0 to auto jest dość dynamiczne, ale z 1.3 w wersji Sport wręcz narowiste. Do setki fabrycznie w ok. 9s, w praktyce mój osiągał lepsze wyniki. Bardzo łatwo gubił przyczepność na mokrym na pierwszym i drugim biegu, mimo wybitnie długich przełożeń (jedynka ponad 60km/h, kręci się do prawie 8tys. obrotów). Zdradliwy w szybkich zakrętach z uwagi na niską masę i miękkie zawieszenie.. Przy swoim usportowionym charakterze, nadzwyczaj ekonomiczny: 5-7,5l na 100km. Wynik rewelacyjny w korelacji z osiągami. Podczas mojej eksploatacji nie zepsuło się nic, a zjeździłem nim pół Polski. Zawsze wiedziałem, że mogę liczyć na to auto. Wsiadałem i jechałem. Części eksploatacyjne typu filtr, tarcze, klocki dostałem bez problemu. Patrząc po portalach, z karoseryjnymi i używanymi mechanicznymi również nie ma kłopotów. Podsumowując - polecam to auto jeżeli komuś zależy na maksimum wrażeń z jazdy przy minimum nakładu finansowego. Dla szukających luksusu czy lanserów się nie nada.

Moim zdaniem autu należy się ocena jedynie przeciętna. Kształty trochę nietypowe jak na nasze euroejskie gusty. Mnie się nie podoba. Jak na lata w których zostało wyprodukowane jest to mimo to konstrukcja nowoczesna. Nowoczesne znaczy zgodne z panującymi trendami ale nie zmienia to faktu,że w latach 2000+ u wiekszosci producentow samochodow japonskich po zdobyciu renomy dokonała sie rewolucja. Rezultatem tej przemiany były samochody, które nie były doskonałe lecz miały jedynie zapewnić zysk firmom. Takim samochodem jest własnie opisane tu Daihatsu.

Pierwsze moje wrazenie po zakupie tego auta to wszechobecna tandeta. Auto jest jak chinska zabawka. Niby jest bogato wyposazone: posiada 4 poduszki, klime.Niestety np. klima jest malej wydajnosci i raczej przypomina atrape klimatyzacji niz prawdziwe urzadzenie.Podobnie z reszta.Napewno nie jest to auto na lata czy tez miliony kilometrow jak poprzednie japonce.To auto ma chodzic bezawaryjnie podczas trwania gwarancji a potem zgodnie zasadami ekologii zostanie przetworzone, przetopione i tak otrzymamy natepne nowe auto z lekkim retuszem nadwozia-modniejsze i najprawdopodobniej bardziej badziewne.Mozna sie zgadzac z taka polityka lub nie ale dzis za naprawde porzadne a w dodatku spelniajace wymogi ekologii auto trzeba zaplacic fure kasy.Moze wiec lepiej kupic sobie porzadny rower?????