Auto wybitnie niedocenione w Polsce, obecnie trudno o zadbany egzemplarz. Moja Xantia jest w rodzinie od 2003 roku data pierwszej rejestracji 2000. Gdy pojawiała się w 2003 roku na mieście wielu nie wiedziało co to za auto i co potrafi. Obecnie patrząc na współczesne auta Xantia jest wybitnie ekonomicznym samochodem. Większość części silnik współdzielona z Peugotem 406. Koszt wymiany tarcz/klocków czy drążków stabilizatora jest nieporównywalnie mały do komfortu jaki daje omawiany Citroen. Zamieszenie i klima po 23 latach działają idealnie.

Zdecydowanie jest to jedno z najprzyjemniejszych i najwygodniejszych aut używanych za przyzwoite pieniądze które daje mega komfort podróżowania przez bardzo dobre zawieszenie i komfortowe wygodne fotele, nagłośnienie fabryczne jest naprawdę super, bagażnik spory a miejsca w środku jak i na tylnej kanapie sporo. Hamulce specyficzne bo pedał hamulca ma mały skok i wystarczy lekko wcisnąć a auto już zaczyna hamować i trzeba się troszkę przyzwyczaić - ja uznaje za plus, ponieważ noga się mniej męczy i można szybciej zareagować w różnych sytuacjach na drodze. Wygląd auta też zasługuje na plus - studio Bertone spisało się na medal :)

To jeden z najbardziej niedocenionych samochodów na rynku używanych. Ze strachu przed hydropneumatyką wyceniany duuuuuuuuużo taniej, niż faktycznie jest wart, trapiony dużym spadkiem wartości i trudny do sprzedania. Wielką zaletą Xantii jest "nieprzekombinowanie elektroniczne". Jak wieść gminna niesie, następca C5 nie jest już tak trwały i niezawodny. Wielu twierdzi, że C5 gorzej się prowadzi! Trzeba pamiętać, że najsłabszym elementem każdej Xantii jest jej... użytkownik. Xantia II jest świetnie przemyślana na każdym kroku, pozytywnie zaskakująca detalami ułatwiającymi życie kierowcy, kompetentna w każdym calu, bardzo przyjazna na co dzień. Nie posiada żadnej dyskwalifikującej wady funkcjonalnej. Wśród jej rywali nie ma lepszego towarzysza długich tras. Hydro-Citroen ma charakter domowego kota. Takiego, który gdy jesteś zmęczony po pracy przyjdzie do ciebie po cichutku, dyskretnie wskoczy na kolana, poliże po ręce, zamruczy, ugrzeje, uspokoi i ukoi nerwy. Ale gdy się nagle poderwiesz, ucieknie obrażony. Nie każdemu taki wóz będzie pasować. Miłośnicy twardych jak decha, sportowych "szlifierek" mogą być nim wręcz zdegustowani. :X To paradoks, bo na typowym polskim, nierównym, dziesiątki razy połatanym zakręcie Xantia zostawi ich bolidy daleko-daleeeeeeeeeko w tyle.