Autem podróżuje się super. Jest bardzo komfortowe, ale ma swoje wady. Silnik działa fantastycznie, ale obowiązkowo po naprawie wtryskiwaczy. W innym przypadku bierze olej jak zły. Wiązka w klapie bagażnika też może stanowić problem, gdyż po pewnym czasie niszczy się i unieruchamia światła w klapie. Interior z kierownicą sportową jest bardzo przyjemny, jednak plastiki wolałem odkleić na czarno. Miejsca dla pasażerów jest naprawdę dużo. Bagażnik nieprzesadnie wielki, cztery torby turystyczne się zmieszczą, ale na 4 walizki bym nie liczył.

Samochód świetny - zarówno do miasta, jak i w trasy. Przy założeniu instalacji LPG koszty paliwa znacznie spadają i spokojnie można korzystać z auta do codziennej jazdy nawet w zatłoczonym mieście. Moc 150KM jest wystarczająca. Właściwości jezdne wręcz wzorowe - trudno się do czegoś przyczepić. Docenia się to dopiero jak przesiada się do innego auta. Mankamentem jest umiejscowienie butli LPG - zabiera połowę bagażnika, co w przypadku nadwozia sedan nieco ogranicza jego ładowność. Jeżeli o auto odpowiednio się dba, ono odwdzięczy się bezawaryjnością.

Właściwie to... Odczucia mam ambiwalentne. Ten samochód jedzie jak przyklejony do drogi, naprawdę potrzeba dużego talentu, żeby stracić nad nim panowanie... I naprawdę silnej woli, żeby odruchowo nie dodać gazu w zakręcie. Brzmi jak na swoją mikrą pojemność (2l) naprawdę świetnie. Spasowanie w środku i na zewnątrz jest perfekcyjne. Jakość materiałów we wnętrzu bezkonkurencyjna. No i jest ładny, co tu dużo mówić, nawet sedan, ba, nawet kombi jest OK i o dziwo na parkingu pod marketem nie sprawia wrażenia, jakby pracownik zakładu pogrzebowego się zapomniał i pojechał na zakupy samochodem służbowym. Z drugiej strony koszty utrzymania potrafią ściąć z nóg nawet majętnych ludzi. I nie chodzi tu tylko o spalanie, które plasuje się gdzieś na poziomie pomiędzy Subaru Imprezą WRX STI a VW Passatem CC z silnikiem 3,6l 300 KM (mówimy o 2l, 150 konnej jednostce, która daje przyspieszenie 0-100 km/h na poziomie Golfa VII z silnikiem 1.4), ale też o koszty napraw- tych większych i tych mniejszych, jak choćby głupia wymiana żarówki światła pozycyjnego. Jednakowoż, na pytanie czy kupiłbym to auto ponownie odpowiedziałbym najchętniej i "TAK" i "NIE". Kocham ten samochód, mimo jego wszystkich wad. Jest ze mną już 8 lat, i prędzej każę się w nim złożyć do grobu, niż oddam go w ręce osiedlowego bohatera, który zarżnąłby moją Becię piłując ją na ręcznym na parkingu pod Lidlem. Ten samochód się kocha albo nienawidzi. Albo tak jak ja- jedno i drugie naraz. Fanów marki nie zniechęcą koszta utrzymania, za to ludzi szukających tylko samochodu do poruszania się z punktu A do punktu B nie przekonają wrażenia z jazdy. Nie jest to po prostu samochód dla wszystkich, i nie sposób nie żywić do niego uczuć- skrajnych zresztą. Jest z nim jak z kobietą trochę- strzela fochy, drenuje pensję, masz ochotę czasem wepchnąć ją do rzeki, ale kochasz ją, i na inną byś nie zamienił, a kiedy się rozstajecie na chwilę to zerkasz za siebie odruchowo i myślisz "ale z tej mojej starej jest jednak super laska". I tym razem już na wszelki wypadek, gdyby moja partnerka to czytała, absolutnie bez żadnych alegorii do kobiet- lepiej mieć też w zanadrzu jakąś alternatywę, bo Becia bywa kapryśna...