Jak nie zgubić się w podróży?

Korzystaj ze zdobyczy techniki

Obecnie najprostszym sposobem, na szybkie i bezproblemowe dojechanie do celu, jest wspomaganie się nawigacją samochodową. W dzisiejszych czasach samo urządzenie można kupić za niewielkie pieniądze (już od około 100 zł), odnowienie licencji na mapy dobrej jakości to wydatek również około 100 zł (na rok). Jeśli dużo jeździmy, GPS jest świetnym rozwiązaniem. Nawigacja wskaże dokładną drogę, poda przybliżoną godzinę dotarcia na miejsce, a kiedy mimo wszystko zbłądzimy wytyczy nową trasę. Coraz popularniejsze robią się także nawigacje w smartfonach. Zainstalowanie map to tylko kilka kroków (czasem producenci smartfonów dołączają mapy w zestawie) – nie potrzebujemy wtedy specjalnego urządzenia GPS.

Niestety ten sposób nie jest niezawodny. Mapy czasem zawierają błędy, nie uwzględniają np. remontów czy objazdów, więc mogą nas wyprowadzić dosłownie i w przenośni w pole.

A może tradycyjnie?

Papierowe mapy są bardzo pomocne w podróży. Powinnaś zawsze mieć atlas samochodowy w aucie. Kiedy stwierdzisz, że nie wiesz, gdzie dalej jechać, papierowe mapy będą niezastąpione. Ich niepodważalną zaletą, jest to, że możemy sprawdzić docelowe miejsce „do przodu”, czyli możemy zaplanować trasę od punktu początkowego do końcowego porównując różne drogi i wybierając na przykład najkrótszą. W wielu GPS jest to robione automatycznie. Na mapie „fizycznej” przygotowywanie trasy jest o wiele wygodniejsze. Widzimy większy wycinek mapy i możemy ołówkiem zaznaczać wybrane drogi.

Przygotuj się w domu

Do podróży warto przygotować się już w domu, przeglądając mapy tradycyjne lub elektroniczne. W Internecie znajdziemy wiele serwisów pomagających zaplanować drogę. Wystarczy zaznaczyć nasz punkt A i punkt B, a za moment komputer wytyczy najbardziej optymalną drogę. Możesz skorzystać z planowania trasy dostępnego na naszej stronie, które pozwala na oszacowanie czasu podróży oraz wydrukowanie niezbędnych wskazówek:


Znaki, drogowskazy

W dobie nawigacji, doskonałych map często zapominamy, że drogi są przecież (z reguły) dobrze oznaczone. Kierując się do jakiegoś miejsca, mając w domu przygotowane trasy, patrzmy na drogowskazy. W większości szkół jazdy niestety ten element nauki, jakim jest umiejętność patrzenia na drogowskazy, jest traktowany po macoszemu. Wynika to prawdopodobnie z tego, że większość jazd odbywa się w miastach, kursanctki nieczęsto wyjeżdżają w dalsze trasy, a odczytywanie drogowskazów wydaje się łatwe. W związku z tym zapomina się o tej, jednak istotnej, części codziennej jazdy.

Młodej kierującej, która zdała egzamin na prawo jazdy, z pewnością nie przyjdzie do głowy, żeby podreperować stan wiedzy o znakach. W rezultacie pierwsza samodzielna dłuższa podróż to odkrycie, że nie tak łatwo poruszać się w informacyjnym gąszczu drogowskazów. Problemem może być także interpretacja oznaczeń dróg. Jeśli przemieszczamy się według mapy, z pewnością na papierze drogi będą numerowane. Dobrze jest wiedzieć co oznaczają odpowiednie symbole.

Drogowskazy i numeracja dróg w Polsce

Drogowskazy, czyli pionowe znaki drogowe, to prostokątne lub w kształcie strzałki tablice z białymi literami na zielonym tle (taki wzorzec obowiązuje w Polsce). Takie znaki zobaczymy kiedy poruszamy się drogami krajowymi. Mogą one znajdować się obok jezdni lub nad nią. Wskazują drogę bezpośrednio lub pełnią funkcję „tablicy kierunkowej” albo „tablicy szlaku drogowego”, czyli informują o najbliższych miejscowościach na danej trasie. Po prawej stronie od nazwy miasta znajduje się również informacja o odległości do niego.

Kiedy znajdujemy się na autostradzie, tablice drogowskazów mają kolor niebieski. Na drogowskazach, oprócz nazwy miejscowości, często pojawiają się też numery dróg. Białe cyfry na czerwonym tle oznaczają drogę krajową. Czarne cyfry na żółtym tle to symbol drogi wojewódzkiej. Zielone tło i białe cyfry to z kolei symbol drogi międzynarodowej. Jeśli numer na czerwonej tabliczce poprzedzony jest literą A, mamy do czynienia z autostradą, natomiast jeśli przed liczbą znajduje się S, poruszamy się drogą ekspresową.

Dokładne opisy i rysunki wszystkich drogowskazów i tablic, które możemy spotkać na polskich drogach publicznych, znajdziemy w rozporządzeniu w sprawie znaków i sygnałów drogowych z 31 lipca 2002 w paragrafach od 62 do 68 w rozdziale "Znaki kierunku i miejscowości" i przedstawione tam jako znaki od E-1 do E-22.

Wszelka pomoc zawsze wskazana

Jeśli jedziemy z pasażerem poprośmy go o pomoc w nawigowaniu. Osobisty pilot z mapą w ręce to prawdziwy skarb. W mieście, świetnym źródłem informacji są taksówkarze, którzy przecież najlepiej znają topografię swojego terenu. Ostatecznie pytajmy przechodniów, w końcu: „koniec języka za przewodnika”. I nastawmy się na odrobinę przygody. Nie wszystko i nie zawsze musi być idealnie zaplanowane.