Stylowe kompakty - Fiat Brava / Bravo (1995-2001)

Używane Fiaty Brava i Bravo można kupić za bardzo rozsądne pieniądze. Włoskie kompakty sprzed lat nie grzeszą trwałością, ale mimo tego nie są drogie w utrzymaniu.

Wysłużony Fiat Tipo zszedł ze sceny w 1995 roku. Doczekał się godnych następców. Trzydrzwiowe Bravo i pięciodrzwiowa Brava oczarowały kierowców wyjątkową stylizacją. Skąd pomysł na zróżnicowanie nazw? Nie tylko ułatwiały identyfikację wersji nadwoziowej, ale także akcentowały fakt znacznego zróżnicowania charakteru obu hatchbacków.

Mniejsze Bravo powinno przypaść do gustu kierowcom, którzy nie wymagają przepastnych bagażników (280 l) oraz łatwego dostępu do drugiego rzędu foteli. Mniej zgrabna i dłuższa o 16,2 centymetra Brava przekonuje natomiast większą funkcjonalnością i przestronnością oraz kufrem o pojemności 380 litrów - przed laty rekordowej w klasie.

W oparciu o płytę podłogową modeli Brava/Bravo Fiat przygotował także Mareę i Mareę Weekend. Rozstaw osi nie uległ zmianie, jednak znacznie wyższe ceny, stonowana stylizacja tylnej części nadwozia oraz uzupełnienie oferty pięciocylindrowym turbodieslem 2.4 JTD czyniło z Marei alternatywę dla samochodów segmentu D.

Kompaktowe Fiaty ze sporym szumem medialnym wjechały na drogi, zdobywając tytuł Samochodu Roku 1996. Nabywcy chwalili sobie rozsądnie skalkulowane ceny, zawieszenia zapewniające wysoki komfort oraz dynamiczne, a zarazem nieźle wyciszone silniki. Także po latach nie ma zbyt wielu powodów do narzekania. Nadwozia cieszą oko. Także wnętrza nie straszą archaiczną stylizacją. Wręcz przeciwnie. Wciąż wyglądają atrakcyjnie, a do tego są ergonomiczne.

Wady? Przede wszystkim tanie i podatne na zużycie materiały wykończeniowe, przeciętne prowadzenie modelu Brava i mało skuteczne hamulce. Kto chciałby naprawdę cieszyć się jazdą, powinien szukać Bravo w wersji HGT z utwardzonym zawieszeniem, 15-calowymi felgami oraz mocniej wyprofilowanymi fotelami.

Do jesieni 1998 roku zaletą modeli Brava i Bravo nie było również wyposażenie. Jedna poduszka powietrzna, radioodtwarzacz, wspomaganie układu kierowniczego oraz immobiliser trudno uznać za szczyt marzeń. Z tego powodu warto skoncentrować się na egzemplarzach po faceliftingu. Zmiany wizualne nie były wielkie, jednak Fiat radykalnie podniósł standard wyposażenia, proponując na wielu rynkach bez dopłaty m.in. ABS oraz cztery poduszki powietrzne. Obecność kompletu airbagów trzeba traktować priorytetowo. EuroNCAP wykazał bardzo niski poziom ochrony przez uderzeniami bocznymi w przypadku samochodu pozbawionego bocznych poduszek. Ostatecznie Brava została oceniona na zaledwie dwie gwiazdki.

Raporty spalania Fiat Brava - sprawdź, ile wydasz na stacjach paliw

Do napędu posłużyły silniki świetnie znane z innych modeli Fiata - benzynowe 1.2 (80 i 82 KM), 1.4 (75 i 80 KM), 1.6 (90 i 103 KM), 1.8 (113 KM) oraz pięciocylindrowy, dostępny wyłącznie w Bravo HTG, motor 2.0 (147 i 154 KM), a także wysokoprężne - 1.9 D (65 KM), 1.9 TD (75 i 101 KM) oraz 1.9 JTD (101 i 105 KM). Diesle zużywają 5,8-6,6 l/100km. W przypadku większości silników benzynowych (1.4, 1.6, 1.8) trzeba przygotować się na 8-9 l/100km. Miło zaskakuje motor 1.2, któremu wystarcza niecałe 7 l/100km.

Wszystkie motory o mocy przekraczającej 80 KM zapewniają dobre osiągi. Kto planuje zakup turbodiesla powinien mieć na uwadze fakt, że najwyższą kulturą pracy oraz najlepszą dynamiką odznaczają się silniki 1.9 JTD z Common Railem, których dystrybucja rozpoczęła się w 1999 r. Zalety silników znajdują odzwierciedlenie w cenach używanych egzemplarzy. Ewentualna dopłata jest jednak jak najbardziej uzasadniona.

W zestawieniach TUV Fiaty Brava i Bravo zajmują miejsca w dolnych częściach tabel. Liczba często spotykanych usterek jest naprawdę wysoka. Za przypadłości modelu można uznać pękające klamki, korodujące układy wydechowe, pękające obudowy alternatorów, luzy w zawieszeniu oraz problemy z układem chłodzenia i instalacją elektryczną - korodujące i zerwane połączenia potrafią zakłócić działanie wielu podzespołów, z poduszkami powietrznymi włącznie.

Za najbardziej problematyczny uchodzi motor 1.4 12V. Niedrożności magistrali olejowej potrafią doprowadzić do zużycia wałka rozrządu i uszkodzeń popychaczy już na dystansie ok. 100 tysięcy kilometrów. Koszt fachowo przeprowadzonego remontu z wykorzystaniem części wysokiej jakości potrafi znacznie przekroczyć tysiąc złotych. Użytkownicy samochodu, którzy uporali się z usterką jednogłośnie twierdzą, że wszelkie oszczędności mogą okazać się złudne i po krótkim czasie auto zwykle wraca do warsztatu. Zużyty rozrząd generuje wyraźny, terkoczący hałas, więc wstępne zdiagnozowanie usterki nie jest trudne.

Pozostałe silniki uchodzą za trwałe, chociaż na porządku dziennym są wycieki albo spore spalanie oleju. Nawet turbodiesle nie narażają kierowcy na bardzo duże wydatki. Idealne nie są natomiast skrzynie biegów. Przy większych przebiegach pojawiają się problemy z włączaniem "jedynki" i biegu wstecznego. W zawieszeniach najłatwiej wybijają się sworznie wahaczy. Sprzedającego warto zapytać o historię paska rozrządu. Jeżeli od ostatniej wymiany minęło 40-50 tysięcy kilometrów, pierwszą czynnością serwisową po zakupie auta powinno być wstawienie nowego - powyżej 60 tys. km znacznie rośnie prawdopodobieństwo zerwania paska.

Korozja, zmora wielu leciwych samochodów, zwykle nie dokucza kompaktowym Fiatom. Pocieszające dla potencjalnych nabywców Brava lub Bravo są również bardzo niskie ceny części zamiennych oraz ograniczone koszty obsługi serwisowej, które wynikają z prostej konstrukcji pojazdu oraz dużej liczby warsztatów mogących dokonać naprawy.

AutoRentgen - na co skarżą się posiadacze Fiat Brava

Fiaty Brava i Bravo nie cieszą się najlepszą opinią. Wiele osób rezygnuje z zakupu w obawie o wysoką usterkowość. Kto jednak wejdzie w posiadanie auta, zwykle nie żałuje - ceny na rynku wtórnym nie są wygórowane, auto jest tanie w utrzymaniu, a często także dobrze wyposażone. Znalezienie samochodu oferującego lepszy stosunek ceny do jakości nie będzie łatwe.

Polecane silniki

Benzynowy 1.2: Dlaczego rekomendujemy najmniejszy silnik do kompaktowego samochodu? Jednostka spotykana także w Sienie i Punto rozwija 82 KM. Musi radzić sobie z lekkim, w świetle obecnych standardów, autem - Brava i Bravo ważą 1,1 tony. Stosunkowo niewielka moc umożliwia przyśpieszanie od 0 do 100 km/h w czasie 12,5-13 sekundy. W wersjach ze starszą jednostką 1.4 12V trwa to sekundę dłużej. W cyklu mieszanym silnik 1.2 potrzebuje 6,7 l/100km. Pozostałe czterocylindrowce potrzebują 8-9 l/100km, a flagowy 2.0 20V ok. 10 l/100km.

Wysokoprężny 1.9 JTD: Turbodiesel z Common Railem okazał się strzałem w dziesiątkę. Przed laty zachwycał wysoką kulturą pracy i świetnymi osiągami. Z biegiem czasu okazał się także bardzo trwały. Awarie zwykle omijają najdroższe podzespoły, czyli elementu układu wtryskowego oraz turbosprężarki. Zapotrzebowanie na olej napędowy nie jest duże - silnik potrzebuje niecałych 6 l/100km.

Zalety:
+ Atrakcyjne ceny
+ Duża podaż na rynku wtórnym
+ Niezłe wyposażenie egzemplarzy po faceliftingu

Wady:
- Problemy z trwałością
- Niezbyt oszczędne silniki benzynowe
- Ograniczona przestronność modelu Bravo

Bezpieczeństwo:
Wynik w teście EuroNCAP: 2/5 (Brava, badanie w 1998 r.)

Ceny wybranych części zamiennych - zamienników:
Wahacz (przód): 90-150 zł
Tarcze i klocki (przód): 130-270 zł
Sprzęgło (komplet): 150-500 zł

Przykładowe ceny ofertowe:
Brava 1.6, 1996 r., 150000 km, 2,5 tys. zł
Bravo 1.2, 1999 r., 170000 km, 5 tys. zł
Bravo 2.0 20V HGT, 1998 r., 172000 km, 7,5 tys. zł
Brava 1.9 JTD, 2001 r., 161000 km, 8,5 tys. zł

Autorem zdjęć jest Djbisonus, użytkownik Fiata Brava