Media Driving Academy 2015 z Porsche - nie wiesz, jak dużo nie wiesz!
Jeśli dostajesz propozycję spędzenia dwóch dni na słynnym torze z niemal każdym modelem Porsche, a do tego nie musisz się przejmować oponami i paliwem, bo tu nie ma limitu, to grzech jest ją odrzucić lub zignorować. Ja nie zignorowałem i pojawiłem się w Stambule na Media Driving Academy 2015.
No właśnie po co, skoro można po prostu cieszyć się jazdą oraz nauką nowych, bardzo przydatnych i ciekawych rzeczy na temat torowej jazdy modelami Porsche. Warto podkreślić słowa „torowej”, bo jazda po mieście czy też autostradzie nie jest w sumie trudna i nawet początkujący kierowca z odpowiednią dozą wyobraźni sobie poradzi. Co innego jazda po torze, która potrafi zweryfikować umiejętności wielu „specjalistów” od Porsche. A jazda Porsche 911 czy Caymanem jest dość specyficzna i znacząco różni się od prowadzenia tradycyjnego auta typu RWD. W takim modelu masa rozprowadzona jest mniej więcej po równo na przednią i tylną oś, dzięki czemu zjawisko pod- i nadsterowności – przy odpowiednim ustawieniu zawieszenia – jest przewidywalne. W Porsche 911 ze względu na tylny napęd i umieszczony z tyłu silnik większość masy spoczywa na tylnej osi, przez co oba wspomniane zjawiska są dość specyficzne. Przy wchodzeniu w zakręt odczuwalna jest spora podsterowność, na co narzekają w szczególności początkujący i niedoświadczeni kierowcy. Jest jednak na to prosty sposób – hamowanie. I nie chodzi o wolne wchodzenie w zakręt, a o dociążenie przedniej osi i umiejętne operowanie kierownicą korygujące jakiekolwiek „myszkowanie” tyłu. Oczywiście nie można przesadzić z hamowaniem pamiętając, że w Porsche hamowanie często kojarzone jest z zarzuceniem kotwicy. I w tym przypadku znów odzywa się tylny napęd i silnik przy tylnej osi. Podczas hamowania taki układ dociąża tylne koła rozkładając siły mniej więcej w połowie, co jest z kolei niespotykane w autach z silnikiem z przodu, w których podczas hamowania tylne koła są znacząco odciążane, a co za tym idzie odgrywają mniejszą rolę przy hamowaniu.
To oczywiście teoria, ale zapoznanie się z takimi podstawami znacząco pomaga w zmaganiach ze szkoleniem oraz poszczególnymi zadaniami. Pamiętajmy również, że cały czas jeździmy autami drogowymi, które co prawda uwielbiają torowe zabawy, ale nie zostały stworzone, aby po torze jeździć cały czas. Wręcz przeciwnie – to auta drogowe które posiadają typowo cywilne dodatki takie jak klimatyzację, elektrykę itp. Nie ma mowy o klatkach bezpieczeństwa, wyczynowych oponach, zawieszeniu czy zestawie aerodynamicznym dociskającym auto do toru z mocą kilkudziesięciu kilogramów. Wszystkie auta są dokładnie takie same, jakimi szczęśliwi klienci wyjeżdżają z salonów.
Opowieści o wrażeniach z jazdy, odczuciach, jakie towarzyszą na torze czy też warunkach, jakie nas spotkały są trochę bezsensu, bo o wiele lepszym przekaźnikiem będzie film, który odda zarówno dźwięk, oraz co najważniejsze, obraz. Nie jestem w stanie przekazać jedynie przeciążeń i adrenaliny, ale to musicie mi wybaczyć.
Kilkaset litrów spalonego paliwa, kilkanaście zużytych kompletów opon, dwa dni w upale. Czy było warto? Nie ma sensu odpowiadać na to pytanie, bo to chyba oczywiste. Jest jednak pewien minus całego przedsięwzięcia. Pewność siebie z jaką wchodzisz na tor znika po kilkunastu minutach pod okiem doświadczonych instruktorów, którzy brutalnie pokazują niemal każdemu, że nie ma pojęcia o jeździe torowej w Porsche. Ale czy to zniechęca? Nie – motywuje i pcha do jeszcze bardziej intensywnej nauki i przekraczania granic, a po tych dwóch dniach mogę z czystym sumieniem powiedzieć, że już wszystko wiem. Przynajmniej w teorii. Nad praktyką popracuję już niedługo…